Heyyyyyyyy!! het einde van dit verhaal is in zicht. I know it's a short story. Maar meer kan ik niet vertellen. (omdat ik gewoon niet veel meer over de geschiedenis van mijn hond weet).
We zagen hem vertrekken en hem nooit meer terug komen. Zijn familie wilde ons verkopen , nou ja gratis weggeven. Nog geen drie dagen stonden we te koop of Lesley was al weg, gone. Ik wachtte uren, dagen, weken, maanden,.... Maar niemand kwam me halen tot op een dag. Een aardige vrouw liep op me af, gevolgd door haar dochter (a/n ik dussssssss) en tot slot een man ze gaven me de hele avond liefde en knuffels. Uiteindelijk namen ze me mee. Mee naar mijn nieuwe thuis. Waar ik nu woon!! Ik heb een geweldig baasje, Roos en twee geweldige speelkameraadjes, Patrick en Alexandra
Alexandra is mijn 'zus'. Zij kan alles aan me vertellen en ik kan bij haar terecht als ik verdrietig ben. Niet dat ik dan iets zeg ofzo maar ze knuffelt me als ik tranen in mijn ogen heb. I LOVE MY FAMILY!!!!
THE END
En wat vonden jullie van mijn verhaal??? Ik weet dat het kort is enzo maar dat is alles wat ik over mijn hond kan vertellen. O ja en ik post geregeld foto's van Hummer (Sloeber) op Facebook (Ik noem Alexandra Rens) 17 augustus 2016 werd hij zeven en hij is zo CUTE!!!
PS binnenkort begin ik een boek over draken te schrijven (waarschijnlijk 'Dragons')
JE LEEST
Sloeber
Non-FictionSloeber is een verhaal dat gaat over een hond die heel wat heeft meegemaakt en uitgespookt. Om eerlijk te zijn gaat het over mijn eigen hond, Hummer, maar in het verhaal noemt hij Sloeber. Hoe ik aan de naam kom ontdek je zelf in het verhaal. Veel l...
