Para sa mga friends ko na nagintroduce ng Wattpad sa akin - kay Jaja, Aubrey at Utchie!
Subok lang, hehe, kaya 1 shot lang muna. Bang!
(^_^)\/
+++
TWO WEEKS
We often take things for granted not because we don't realize its worth but because we are too confident it won't be taken away from us.
+++
Aidan
"Hey Aidan!" hindi ko kailangang lumingon para malaman kung sino ang tumawag saken. Pa'no ko ba naman makakalimutan ang boses na yun eh simula ata nang magkaisip ako kaming dalawa na ang madalas magkasama.
"Hey Shay." lumingon ako saglit at tumingin sa wristwatch ko - 10pm na, "It's already late. What brought you here?" it's been awhile since I saw her. After college graduation malaki ang ipinagbago nya.
And if I would be honest, I'll have to admit she's the reason I am not myself recently. I miss her so much pero hindi ko alam kung pa'no aaminin.
"Tinawagan ako ni Tita Anya kanina. She's asking if I knew what your problem might be. Ilang araw ka na daw kasing hindi makausap." she sound off. Not my sweet Shay.
"Haha, si mommy talaga. I'm perfectly okay. Don't tell me yan lang ang reason mo kaya andito ka." Nagtatampo ako. Sobrang tampo. Dati halos araw-araw sunod sya ng sunod sa'ken pero recently parang hindi ako nag-eexist. Tapos ngayong andito na sya, para namang labag sa loob nya!
"Ah okay. Mind if I join you?" pasimple syang tumabi saken sa swing. I look at her pero nakatingala na sya sa langit. Kahit may tampo, hindi ko napigilang mapangiti. Gusto ko syang yakapin.
We used to stay late to watch the stars here at the same spot. Pero those were during our younger years.
Si Tita Sarah, ang mommy ni Shay, ay best friend ni mommy. At dahil maagang namatay and daddy ni Shay, madalas syang maiwan dito sa amin kapag nasa work si Tita.
I am over-protective and more of a kuya to Shay. Though most of the time napagkakamalan kaming may relasyon na hindi naman namin itinatama.
"Ehem. May sasabihin ka ba? Kanina ka pa nakatitig." she casually said.
"Ah, ano kasi, haha. Naaalala ko nung time na umamin ka sa mga classmates natin na crush mo ako. Haha!" hindi, hindi talaga ako natatawa. Awkward kaya.
"Ehehe, naaalala mo pa yun?" tumungo sya. And I am very very sure na ngumiti sya kasabay ng pagyuko.
"Shay?" mahina kong tawag sa kanya.
"Hmm?" nakatungo pa rin sya.
"Gusto kitang awayin." hindi ko alam kung saan ako kumuha ng lakas ng loob para sabihin yun sa kanya.
BINABASA MO ANG
Two Weeks
Short StoryWe often take things for granted not because we don't realize its worth but because we are too confident it won't be taken away from us.