Hoofdstuk 2: karim

10 2 0
                                    

Ik loop naar me school toe
En als ik eenmaal bij de voordeur sta
Komt er een meisje naar me toe.
"Eyy lelijkerd ik zag je net met mijn vriendje praten bij het station" zegt ze boos
"Oh sorry dat was niet mijn bedoeling" zeg ik bang.
"Als ik je nog één keer met hem zie dan maak ik je af begrepen" zegt ze.
Ik loop verder totdat ze me bij me arm pakt "begrepen" zegt ze ongeduldig .
"Ja doei ik moet naar me les" zeg ik .
Ik zoek me klaslokaal maar ik kan het niet vinden ,ik stress en weet niet wat ik moet doen.

Er loopt een jongen voorbij dus besluit ik om het aan hem te vragen.
" umh jongen"
Hij reageert niet dus roep ik hem nog een keer.
"Eyy jongen met die nike broek'' zeg ik nog een keer
Hij kijkt om maar reageert weer niet.
Ik loop naar hem toe en tik hem aan.
" zou ik je wat mogen vragen" zeg ik zacht en verlegen
"Umh ja wat is er?" Zegt hij beetje geïrriteerd.
" ik ben nieuw hier op school en kan me lokaal niet vinden weet jij misschien waar lokaal l145 is??"

" oh toevallig heb ik daar ook les ik loop wel met je mee" zegt hij.

"Oh okey dankjewel" zeg ik opgelucht
Hij kijkt me aan en vraagt me naam
"Ik heet dina en jij" zeg ik
"Mijn naam is Karim" zegt hij
" eyy Dina heb je trouwens insta" zegt hij gelijk

"Nee ik doe niet aan insta maar ik kan wel me nummer geven als je wilt" zeg ik zachtjes.

"Nummer is dat niet al te snel" zegt hij met een kleine glimlach op zijn gezicht.

Ik reageer niet en loop door....

"Nee het was maar een grapje" zegt hij

Girl heavenWhere stories live. Discover now