"Yeter artık yeter bıktım yaklaşmayın! "
Dedim kendi kollarımı kendime dolayarak . Bilim adamları inatla yaklaşmaya devam ediyordu .
"Yaklaşmayın sizi aptallar yaklaşmayın !"
Tekrar inatla bagirdim. Bilim adamları pek takmış gibi gorunmuyordu . Onları telekinetik güçlerimle duvara fırlattım. Beni yakalayınca ne yapacakları çok belliydi. Yine bir sürü kan testi yapacak ve yine benim üstümde bir sürü şey deneyeceklerdi. Benim canımın yanması onların umrunda bile değil.bilim adamlarını duvara fırlattiktan sonra çoğu şokun ve acının etkisiyle bayilmisti. İyi oldu .
Ondan sonra odaya silahlı adamlar girdi . Hepsinin üstünde en az 3-4 silah bulunuyordu. Hepsi birden ateş etmeye başladılar. Kendimi koruma kalkanı içine aldım . Silahla ateş etseler bile ben hissetmiyorum. Sadece kalkanimin dışında kalan mermileri görebiliyorum. Ama son birkaç gündür hükümet adamlarından kaçarken uykusuzdum ve güçlerimi kullanmak veni çok yoruyordu. En sonunda ateş etmeyi kestiler . Neden kestiler diye bakarken. Her zamanki mavi koruma kalkanımı kullanmadığımi fark ettim . Çok yorulmuş ve kalkanı fark etmeden indirmiş olmalıydım. Silahlı adamlar bana tuhaf tuhaf bakarken ben gözlerimi açık tutmaya çalışıyor ve duvardan destek alıyordum . Gözlerimin altı morarmisti. Ben fark etmeden odaya bir adam girdi . Nasıl fark etmedim ki ? . Genelde tilki iç guclerimle bu işler çok kolay oluyordu . Ama bu adamda farklı birşeyler vardı . Bana ateş eden adamlardan birine döndü.
"Hadi ama dostum o daha 14 yaşında"
Nerden biliyordu? Ona neydi ki ?
Sesimdeki titremeyi engelleyemeden konuştum :
"Neden senin umrunda ?"
"Hadi ama küçük adam bu kadar soğuk olma "
Dedi . İtici bir şekilde samimi konuşmaya başlamıştı.
" sizin yaptığınız gibi yani " dedim
Adam bir süre ne yapacağını düşündü .
"Sen istedin " Diyerek elindeki büyük mavi dosyayı açtı ve okumaya başkadi.
"Rin mikalea "
"Evet adımı biliyorsun aferin " dedim ve adama baktım .
"Devam etmeme izin ver "
"Rin mikalea dünyada güç kullanabilen tek kişisin ailen sen küçükken bir bilim adamı tarafından öldürüldü "
Dediği şeyler ile kollarımı tekrar kendime sarıp duvarın dibine çöktüm .
"D-dur yeter "
Ailem ,önemli olan onlar değildi .önemli olan bilim adamının güvendiğim biri olmasıydı. Şuan gerçekten ağlamak istiyorum .
"Biliyorum rin hakkında herşeyi biliyorum "
Dedi ve sırıtmaya başladı . Yardım edin lütfen . Çok kötü gülüyor . Biri onu durdursun . Çok kötü gülüyor ve gülmeye devam ediyor . Başım başım çok ağrıyor . Bilincim kapanmadan önce hatırladığım tek şey onun çok kötü güldüğüydü...
