Geceleri soğuk olur bilirsiniz.İşte ben o soğuk gecelerde. Dışarıda, herkesin uyuduğu saatlerde. Yastığıma sarılıp ağlarken kimse yoktu. Ne annem vardı ne de o... Belki kimse bilmiyordu . Gündüz saatlerinde gülüp. Geceleri sessiz çığlıklarımla ağladığımı. Gözlerimi kapatıp bir daha uyanmak istemediğimi kimse bilmez. Deli gibi konuşuyorsun diyorlar,sus artık diyorlar. Susamıyıyorum. Çünkü bilmiyorum ki sustuğum zaman içimdeki çığlıklar artıcak. Korkuyorum n Silifke'nin Göksu ırmağı ünlüdür. Taş Köprüden geçerken sanki
beni içine çekiyor. Alıp götürecek sanki. Korkuyorum dedim ya bir gün olupta beni götürmesinden korkuyorum. Silifke kalesi üstüme yıkılacak sanıyorum Esen Tepedeyken bile. İşte ben ondan da korkuyorum. Sanmayın ki çok mutluyum, sanmayın ki hiç problemim yok. O kadar çok üzerime geliyor ki hayat artık gücüm kalmadı. Hayattan bi beklentim yok artık. Dediğim zaman Ezan sesleri geliyor kulağıma. Anladımki Rabbimden başka kimsem kalmadı bu hayatta.
Bu yazdıklarım belki de son yazdığım yazı. Bu hayatta o kadar çok hatalarım oldu ki. Size tavsiyem benim kadar takmayın bu hayatı. Eğer takarsanız zamanla korkularınız artacak, insanlardan git gide soğuyup onlardan nefret edeceksiniz, güvendiğiniz insanlar, siz bazı şeyleri sorgulamaya başladığınız da arkanızdan vuracak.
Kimseye güvenim kalmadı, insanları sevmemeyi, fazla değer vermemeyi öğrendim, sığınacağım tek Rabbim olduğunu anladım. Rabbime kavuşmak için can atıyorum. Emanetini teslim etmek istiyorum daha fazla zarar vermeden.
Herkesten helallik istedim. İzninizle, sizde helal edin...
.....
.
.
Adına yazdığım onca şiirlerimle sana da elveda hiç benim olmadın ama yinede hoşçakal sevdiğim. Hani demiştim ya "seni ölene kadar seveceğim" seni artık sevmeyeceğim.
