Hayat uyuyordur. (Hayat Murat evliler) Hayat ve Murat çocukları olsun istemiştirler ama çocukları olmamıştır. Hayat sabah saat 6:00'da uyanmıştır. Kahvaltı hazırlıyordur. Bardağı götürürken yere düşürmüştür. Kafasına vurup "Ah Hayat! Ah! Nedir sendeki bu dikkatsizlik!"
Murat
Ne oldu böyle ya. Hemen aşağıya iniyim.
-Hayat! Hayat!
-Efendim.
-Ne oldu öyle?
-Bardak düştü.
-Tamam sorun etme toplarız.
。
。
。
-Senide uyandırdım Murat, özür dilerim canım.
-Ya boşver uyanacaktım zaten.
-Canım ama gözlerinden resmen uyku fışkırıyor. Hadi biraz daha uyu.
Dedi ve beni yukarıya çıkardı. Gerçekten uykum vardı ama.
Hayat
Öf hep dikkatsizim. Murat'ı da uyandırdım. Neyse kahvaltı hazırlamaya devam edeyim.
Saat 9:30
Murat uyanmıştır kahvaltıyı birlikte yemeğe başlar. Murat Hayat için tedirgin oluyordur. Murat
-Hayat.
-....
-Hayaaat
-Ay pardon dalmışım. Efendim
-İstersen şirkete gitmeyelim kötü gördüm seni?
-Murat sen git ben evde kalırım.
-Hayat senin için endişeleniyorum.
-Murat... sen git.
-Hayat sana bişey olursa!
-Tamam Aslı falan gelir.
Murat kahvaltısını yer ve şirkete gider. Ama aklı hep Hayat'tadır.
Hayat
Aslı'yı arayım bari.
-Alo Aslı?
-Efendim Hayat
-Yanıma bizim eve gelsene müsaitsen.
-Hayat gerçekten müsait değilim.
-Tamam by.
-By.
Off ya İpekler'de Bodrum'da tatideydiler. Tek başımayım. İnşallah Murat kızmaz. İnternetten bazı fotoğraflara bakıyordum. Nerdeyse popüler çoğu kişi anne olmuş. Hep öyle fotoğraflara bakıp iç geçiriyordum. Bi tane çok güzel fotoğraf gördüm, ağlamaya başladım. İçimden "Ah Hayat ne yaptında anne olamadın. Bu böyle giderse anneliği rüyanda bile göremezsin!" Telefonumu duvara fırlattım. Kırılsa bile umrumda değil, isterse bozulsun. Hava almak için balkona çıktım. Telefonum çalmaya başladı. Kim diye baktım. Murat, görüntülü olarak arıyor. Hemen gözlerimi sildim.
-Efendim Murat
-Hayat ne oldu?
-Y...yok birşey.
-Hayat bugün şirkette işler yoğun. Geç saatte gelebilirim.
-T...ta... tamam. Bye.
-Öptüm By.
Allah kahretsin bunun için mi aradın!
Gece saat 11:25
Midem ağrımaya başladı. Neredeyse kusacak gibi oldum. Lavoboya gittim. 1 defa kustum. Birini arayacaktım herkes meşguldü. Tek şansım Doruk idi. Hemen aradım.
-Dorukğ! Hemen gel acil
-Bambi? Tamam geliyorum
15 Dakika Sonra...
Zar zor kapıyı açmaya gittim Doruk halimi görünce korktu.
Tekrar koşarak lavoboya gittim. Kustum. Doruk
-Bambi ne oluyo!
-Doruk midem çok kötü bulanıyor.
Yine kustum. Sonra biraz olsada rahatladım. Yatağa gittim. Doruk
-Bambi iyi misin?
-Az olsada evet.
-Nasıl oldu bu?
-Bilmiyorum biranda oldu.
Saat 12:55
Murat gelmiştir. Doruk
-Heh sonunda!
-Ne oluyo?!
-Bambi. Bi kaç defa kustu. Geldiğimde çok kötüydü.
。
。
。
Murat sabaha kadar uyumamış hep Hayat'ın başında beklemiştir
Devam Edecek...
