=2=

32 5 0
                                    

Tyler'ın Ağızından

Annem benim de ağladığımı görünce neden ağladığımı sordu. Bende ona babamın öldürüldüğü yazan notu göstererek bunun için ağladığımı söyledim. Notu görünce annem yere yığıldı.Annem bunun için ağlamıyor muydu?Lanet olsun!Ne için ağlıyor olabilirdi?Tüm bu soruları düşünürken iyice kötü hissettirmişti. Kardeşim Theo ağlamaya başlamıştı. Panik olmuş bir şekilde odanın içinde dolaşmaya başladım. Theo'yu bahçeye çıkarıp annemin bizden sadece bir süreliğine ayrılacağını söyledim. Theo azda olsa rahatlamıştı. Ambulans çağırmak için telefonu aramaya başladım. Telefonu bulduktan sonra 911'i tuşladım. Kendimi çok kötü hissediyordum. Yapabileceğim tek şey ise dua etmekti. Başım dönmeye başlamıştı. Ambulansın gelip gelmediğini kontrol etmek için bahçeye çıktım. Siren sesini duyabiliyordum. Ambulans yaklaştıkça başım daha da şiddetli dönüyordu. Annemi kaldırıp sedyeye yatırdılar. Theo,annemi sedyede görünce gözleri yaşardı. Kardeşimi sakinleştirmeliydim. Hasteneye gittiğimizde annemi muayene ettiler. Durumunun iyi olduğunu fakat bundan emin olmaları için kısa bir süre hastahanede kalması gerektiğini söylediler. Annemin iyi olduğunu öğrendiğimizde ne zamandır birşey yemediğimizi farkettim. Kardeşimde böyle düşünmüş olacak ki,karnının acıktığını söyledi."Şuan bir şey alamayız Theo paramız yok."dedim. Ona birşeyler almak istiyordum ama para durumumuz iyi değildi. Bunu düşünürken aklıma not geldi. Hemen elimi cebime attım ve notun orda olmadığını fark ettim. Annem bayıldığında panik olup notu masanın üstüne bırakmıştım. Etrafa bakarken D.E.V.İ.L adındaki grubun hastahanede olduklarını ve bizi izlediklerini fark ettim. Bir süre görmezden gelmeye çalıştım. Ama birinin dik dik beni izlemesine katlanamıyordum. Yanlarına gitmek istiyordum ama kardeşimi yalnız bırakamazdım. Benim onları fark ettiğimi anlayınca,hastahaneden çıktılar. Kendimi garip hissetmiştim. Benim hastahanede olduğumu nereden biliyorlardı? Oradan ayrılmak istiyordum,hava almam gerekiyordu. Kardeşime 5 dakika sonra geleceğimi söyleyip grubun peşinden dışarı çıktım. Ben dışarı çıktığımda grup çoktan gitmişti. Biraz hava alıp içeri girdiğimde kardeşimi orada bulamadım. Onun yerinde yeşil bir not kağıdı buldum. Çetenin verdiği kağıda çok benziyordu. Notun üzerinde "Kardeşin bizim yanımızda güvende.Korkma ona zarar vermeyeceğiz.Sadece bir saat yanımızda kalacak.Onu bir saat sonra hastahaneye bırakacağız.Sakın unutma,güvende..."
                                                                                                                   D.E.V.İ.L
yazıyordu.
Korkuyordum."Ya kardeşime birşey yaparlarsa" düşüncesini aklımdan çıkaramıyordum. Kardeşimi neden almışlardı. Çok endişelenmiştim. Orada öylece oturamazdım. Kardeşimi D.E.V.İ.L'in elinden almalıydım...

D.E.V.İ.LHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin