เหนื่อยกับนายจริงๆ

106 8 6
                                    

เค้าก็ค่อยๆๆ อ้วกกกกกกก
"กรี๊ดดด นายทำบ้าไรเนี่ยจัสติน" ฉันโหวกเหวกโวยวายเพราะไอ้ตาบ้านั้นมันอ้วกใส่ฉันนะสิ
"อ้าว ชค จาปายหนายยยย" จัสตินถามก่อนจะลุกตามฉันไป
"ก็เข้าห้องน้ำนะสิ ดูสิคุณทำเสื้อฉันทั้งเหม็นและหยี๋ๆ" ฉันพูดพร้อมทำน่ารังเกียจใส่เขา
"5555เธอนี่ก็ตลกเนอะ ฉันชอบคนตลกนะ" จัสตินยิ้มก่อนที่จะเดินไปห้องน้ำชาย เห้อออ อ้วกกกก ฉันได้ยินเสียงนี้จากห้องน้ำฉันเดาไม่ผิดหรอกว่าเป็นใคร
"ดูสิ เห้ย เหม็น นายนั้นดื่มหนักไปไหมเนี่ย" ฉันล้างคาบอ้วกทั้งหมดออกแล้วก็กลับมานั่งที่เดิม และมองหาสกู้ตเตอร์เพื่อที่จะขอกลับบ้าน
"เฮ้ ชค ทามมายม่ายรอชานนนนน" เห้อ เหนื่อยอีกละ
"เอ้า ก็ฉันไม่รู้ว่าคุณจะให้ฉันรอ" ฉันพูดไป สายตาก็มองหาสกู้ต อ้ะนั้นไง ฉันรีบวิ่งไปโดยมีจัสตินที่ยืนงงๆ
"สกู้ตค่ะพอดีว่า ชค จะกลับแล้วนะค่ะ" ฉันบอกเขา แล้วเค้าก็บอกกลับมาว่า...
"ได้สิ ไปส่งจัสตินด้วยละ" เท่านั้นแหละความคิดทุกอย่างดับค่ะ
"เฮ้ ชค เป็นไรป่าว" สกู้ตถามฉัน
"ป่าวค่ะ งั้น ชค กลับก่อนนะค่ะ" ฉันบอกลาสกู้ตแล้วก็ต้องจำใจเดินไปหาจัสติน เพื่อจะไปส่งเขา
"จัสติน นี่ตื่นสิ จัสติน เฮ้อ~ เหนื่อยกับนายจริงๆเลย" หน้าที่ฉันอีกเช่นเคย แบกค่ะ โอ้ยยย กินอะไรมาเนี่ยนักเป็นบ้าเลย กว่าฉันจะพยุงตานั้นมาถึงรถ ขาแทบลาก
"นี่จัสตินบ้านนายอยู่ไหน" เงียบ
"นี่ตื่นสิ อย่าหลับได้ไหม" เงียบหนักกว่าเดิม
"โอ้ยยย สงสัยต้องนอนค้างบ้านฉันก่อนละกัน" ฉันขับรถไปเรื่อยจนมาถึงบ้านของฉัน ไม่ต้องแปลกใจนะ พ่อแม่ฉันก็อยู่นะ..
"อ้าว ชค พาใครมานะลูก" พ่อแม่ถามฉันใหญ่เลย
"จัสตินนะค่ะ หนูเห็นเขาเมาเลยกะจะให้มานอนที่นี่ก่อนนะค่ะ" ฉันบอกไปตามตรง
"หนูขอตัวนะค่ะ" ฉันบอกแล้วพยุงจัสตินขึ้นบันได ก่อนที่จะวางตัวเขาบนเตียง
"ฉันคงต้องนอนโซฟาสินะ" เฮ้ออ ฉันถอนหายใจก่อนที่จะหาอ่างน้ำเล็กกับผ้ามาเพื่อเช็ดตัวให้เค้า
"หืมมม กลิ่นเหล้านี่หึ่งเลยนะนาย" ฉันสบถเบาก่อนจะเช็ดไปเรื่อย ฉันค่อยถกเสื้อจัสตินขึ้น โอ้ว ซิกแพค มายก็อดดดด ฉันอึ้งอยู่นานกว่าจะตั้งสติได้
"จะมองอีกนานไหม" ห้ะ เขาตื่นแล้ว
"เอ้ยยย นายตื่นแล้วหรอ งั้นฉันไปอาบน้ำก่อนนะ" ฉันรีบลุกไปอาบน้ำแต่ระหว่างที่อาบ
"ชค ชค เสร็จยังปวดฉี่นะ เร็วๆหน่อยสิ" ฉันได้ยินก็รีบเปิดประตู โดยมีแค่ผ้าขนหนูปกปิดร่างกาย
"อ้าว ก็เข้าไปสิ ฉันจะออกไป" ล็อค กึก จัสตินล็อคประตูค่าาา ตายแล้วววว
"นายจะทำอะไร" ฉันพูดแล้วถอยมาจนมาสุดผนังห้องน้ำ
"ว้าววว ซ่อนรูปนะเรานะ" จัสตินมองตั้งแต่หัวจรดเท้า พร้อมยิ้มแบบมีเลศนัย
"น..นายจะทำอะไร" ตอนนี้ฉันกลัวมากเลย ไม่รู้จัทำยังไงดี
"ก็...."พูดแค่นั้นเขาก็ค่อยขยับเข้ามาใกล้ ฉันรู้สึกใจเต้นแรงมาก จนร่างกายไม่มีแรง แต่จัสตินเขาก็ประคองเอวฉันไว้อยู่ แล้วหลังจากนั้นก็ค่อยๆขยับมาใกล้เรื่อย จนตัวเราชิดกันมาก ปากเราประกบกันพร้อมกับการจูบอันเร้าร้อนของทั้งสอง เมื่อจูบได้สักพักฉันรู้สึกเหมือนว่าจัสตินกำลังดึงผ้าขนหนูของฉันออก ฉันจึงตั้งสติแล้วรีบผลักเขาออก
"ฉันไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะ" ฉันพูดแค่นั้นก็รีบออกทันที
"สงสัยฉันคงชอบเธอแล้วมั้ง ชค.." จัสตินยิ้มร่าก่อนจะออกไปนอนที่เตียง
"นี่จัสตินนายนอนนั้นแหละ เดี๋ยวฉันนอนโซฟาเอง" ฉันบอกก่อนจะหยิบหมอนจากเตียง
แต่ยังไม่ทันได้เดินไปโซฟา เขาก็ดึงมือฉันลงทำให้ฉันทับตัวเขา
"นอนด้วยกันสิ ไม่เห็นเปนไรเลย ฉันไม่ทำอะไรเธอหรอกนะ" เขาจับฉันนอนตะแคงแล้วโอบกอดฉัน
"ไหนบอกจะ..."
"เงียบน่า คนจะนอน" จัสตินพูดแล้วกระชับอ้อมกอดแน่นขึ้นพร้อมหลับตา จนทำให้ฉันเผลอหลับตามไปด้วย...

#ฝากโหวตด้วยน้าาาา
>>>สนใจสินค้าสั่งได้ค่าาา ig : @justinbiebershop_th

รักนี้มีแค่นายนะจัสติน❤️Where stories live. Discover now