The Wicked Princess

Kabanata 5

Sobra.

"Selene, hear your dad. Hindi ba iyon naman ang gusto mo? You can study abroad now. Nakapagtapos ka na."

Nakadapa ako sa aking kama, I don't want to hear any of it. Hindi ba pupuwedeng magbago? Why do they want me to leave now ngayong nakuha ko na ang aking diploma? This is so sick! And they have to say it on my 21st birthday! Talagang itinaon pa nila. Para akong basang sisiw roon nang ilahad nila ang kanilang 'regalo.' A one-way ticket to Europe, a platinum card and a key to an apartment.

"At ano? Si Zeus ang hahawak ng kompanya? Why Mommy? Why? Ako naman ang anak, a!" puno ng hinanakit na turan ko. Halos magpapadyak pa ako sa aking kama. Si Suerlain ay naaawang nakatayo sa gilid ng aking kama at pinagmamasdan ako.

"Selene, you don't need to compete with Zeus. Lumaki kayong parang magkapatid."

"It is just an illusion, Mom! Kayo ang may gusto na maging magkapatid kami but it never happened! Hindi ko siya kapatid, hindi ko siya gustong maging kapatid. I hate him and you know that! And I hate him more. Hindi ako nakikita ni Daddy dahil sa kanya," puno ng hinanakit na muling sabi ko.

"Selene, alam mong hindi 'yan totoo. Alec loves you so much, iniisip lang niya ang mga pangarap mo kaya niya ipinipilit na magtungo ka sa Paris." Sumeryoso si Mommy.

Umiling ako at mas isiniksik ang mukha ko sa unan. "Ayoko, Mommy. Hindi niya ako mahal! Ayokong umalis!" giit ko. "Paalisin ninyo si Zeus sa kompanya. I will handle it! He trained for Yukan'na all this time and now he will be a businessman? Is that a joke? Pangarap niya ang Yukan'na hindi ba? 'Yon ang sinabi niya. Let him be an agent for the rest of his life! Doon siya may pakinabang!" pilit ko. Alam kong walang saysay ang argument ko pero hindi ko mapigil ang mga suhestiyon na lumalabas sa akin.

"Anak, Zeus attended all his classes while training for Yukan'na... Wala siyang hindi ginawa sa dalawa. Pinagsabay niya iyon. Selene, you can work with Zeus, kung 'yon ang gusto—"

"No! I don't want to work with him! I hate him! It is just me or him. Iwan n'yo po muna ako, Mommy." Tumalikod na ako at pinatay ang lampshade sa aking side table. Ilang segundo pa silang nanatili roon pero nang mapagtanto nila na wala na akong sasabihin, lumabas na rin sila ni Sue sa aking kuwarto.

Yakap ko lang ang unan ko. Nanatili ako sa gano'ng posisyon. Hindi ko binaba ang dinner para sa amin ni Zeus. I don't want to see him. I hate him so much! He spoils most of my birthday! All of it, and my life is a mess! From little things, and now he's freaking improving! He's freaking having a piece of my life! Sinasabi ko na nga ba't ganito rin ang uwi nito.

Isang pagtunog sa pinto patungo sa veranda ang narinig ko. I shut my eyes close. Alam ko naman kung sino 'yon. He visits me every night. Umaalis lang siya tuwing nakakatulog na ako o bago man ako magising. I don't know which is which, basta hindi ko na siya nakikita tuwing umaga bukod sa pagsundo niya sa akin tuwing sabay kaming pumapasok sa school at umuuwi. Literally we spent our whole day together but it doesn't mean that I am okay with him. Galit pa rin ako sa kanya. Kaagaw ko pa rin siya.

Lumubog ang kama ko, hindi ako kumilos. I can smell his scent kahit na nakatalikod ako sa kanya. He snaked his arms around my waist. Umangal ako, tinanggal ko iyon, but it was tightly enclosed at hindi man lang natinag.

"Selene..." He spoke my name so close na halos lahat ng buhok ko sa batok ay tumayo.

"How dare you, Zeus. I hate you!" Humikbi ako, hindi ko na napigilan. He always sees me crying and it is really ironic that I complain a lot about him and he's always there. Parang ibang tao ang inirereklamo ko dahil siya rin lang ang tanging nakikinig. Siya lang ang nakakaintindi.

"I know... I know..." masuyo niyang sabi.

"P'wes, bakit nandito ka pa rin?! Umalis ka na!" angil ko na may diin ngunit pabulong. Hindi ko gustong marinig nina Mommy na mayroon akong kausap. Hinarap ko siya at pinanlisikan ng mga mata.