Ama o dimdik duruyor ne cesaret,ne yürek ,ne güç .daha ilk gördüğümde kanim kaynayan bu kiza biraz yaklaşıp onla sohbet etmek istedim,caddenin köşesinde o kadar kalabalığa rağmen kimse dönüp bakmazken neden benim dikkatimi çekmiştiki bu kiz. İşte bunları geçmişe dönüp bakınca buluyoruz,bu aynıntıyı daha önce düşünmemiştim,neyse kızın yanına çömeldim ve kıza;
-adın ne? Dedim
-KADER
- ne güzel ismin var.dedim
- saol amca dedi
Sohbetimiz böyle sürüp giderken aramizi bozacagini dusunemedigim o ic isitan mubabbetimizi sogutacagini bilemedigim bir soru sordum;
-annen baban buralardami ?
-şey şey benim annem babam ayrildi. Ben annaneme verildim,annanem bana eziyet ediyor,bende oradan kaçtım ve şimdi buralardaim dedi.
Bir baktim ki o kar gibi beyaz ve pamuk gibi yuzunden bir damla inci dokuldu ikimizde biraz yutkunduk,o an gördüm deniz gibi mavi uçsuz bucaksız gözlerini. Sanki gözyaşları deniz damlalari gibiydi,sanki gozunun beyazi hic yokmus gibiydi deniz gibi masmaviydi.
