KİMSE BANA AŞIK OLUP ACI ÇEKECEKSİN DEMEMİŞTİ

Neden ? Bilmiyordum... Yakışıklı değildi, popüler,sportif hiç değildi... Sadece gözleri vardı, yemyeşil gözleri... Sana baktığında derinliklerine dalardın o gözlerin...

Bugün nedense çok üzüldüm, o ; yıllardır aynı sahneye çıktığımız, aynı textleri okuduğumuz o tiyatrodaki çocuk bana aşık olmuştu. Ona daha önce hiç bu gözle bakmamıştım, bugün ona ilk defa yakışıklı mı diye baktım ; hayır, hayır değildi... Ama akşam eve geldiğimde sadece onu düşündüm, planlar yaptım birbirimiz hakkında...

Bu sabah yanıma geldi; haftanın hemen hemen her gün gördüğüm, konuştuğum çocuk yanıma utanarak geliyordu; çünkü ben dün salak gibi sen bana mı aşıksın demiştim ona... Ah salak ben, salak ben... Her şeyi mahfettiğimi düşündüm o an arkadaşlığımızı, dostluğumuzu, geleceğimizi... Bir dakika ne diyordum ben böyle 'geleceğimiz' mi ?! Hiç bir zaman geleceğimiz olmmayacaktı sadece küçük bir hoşlantıydı onun bana duyduğu bu his, ben bense zaten ondan hoşlanmıyodum ki (?)... Her zaman hızlı davranan bir çocuktu, o zamanda her zamanki gibi elime hızlıca bir kağıt verdi ve hızlıca gitti... Bomboş sınıfın önünde elimde o kağıt parçasıyla yapayanlızdım. İçimden bi ses 'hadi ne duruyosun aç o kağıdı, açta oku' derken başka bir seste 'hayır, hayır sakın açma gününü rezil edebilirsin, açma ' diyordu... Ama ben açtım kağıtta aynen şunlar yazılıydı ;

" Dün bana sorduğun soruya doğru düzgün cevap veremedim; hani bana aşık mı aşıksın diye sormuştun ya -evet, evet aşığım-...

Biliyorum biz arkadaşız ama insan bazen arkadaşlarına aşık olamaz mı ?! Sabahları zor bekliyorum ki seni göreyim, seni göremediğim zaman fotoğraflarına bakıyorum; planlar yapıyorum, belkide hiç gerçekleşmiyecek planlar... BU AŞK MI ? Neyse zaten konuşmayı pek beceremiyorum, sana sadece bir şey sorcam BENİMLE ÇIKAR MISIN? :( ... Cevap yaz... "

Donup kaldım doğruymuş, aşıkmış...

Belki çok güzel yazmamıştı ama içinden gelenleri yazmıştı, o gerçekti... Belki bana bazen şiirler yazar, yağmurun altında birlikte yürürüz diye düşünürken; birden onunla çıkmadığımız ve çıkmayacağımız geldi... Çıkmamalıydık, o benim en iyi arkadaşlarımdan biriydi ve bana çıkma teklif etmişti. Bana cevap yaz demişti; ne yazmlıydım, ne yazmalıyım... Hemen;

" Tarık bak; şey yani aslında bende seni seviyorum ama arkadaş olarak, yani çıkamayız "

Sırasının altına koydum ve koşarak kantine gittim ve sonra aklıma dank etti... Çok küçümsemiştim ona 1. sınıfların bile yazmaması gereken çocukça bir kağıd vermiştim, hayır olamaz arkadaşlığımızı bitirmiş olabilirdim... Yazdıklarımın şokunu üstümden hemen attım ve onların sınıflarına doğru koşmaya başladım kantinle sınıfları arasında 2 kat ve kocaman bir koridar vardı. Koşarken 'lütfen notu görmesin, Allahım lütfen okumasın notu, lütfen,lütfen... ' diye düşünürken koşmayı istemsiz bir şekilde bıraktım sınıflarının önüne gelmiştim. Hayır, hayır olamaz notu okuyodu, NOTU OKUYODU...

Hemen sınıfa geçtim ve bütün günü onu düşünerek geçirdim. Eve geldiğimde de düşünüyodum ama onu değil; neden onu bu kadar çok düşündüğümü, neden o notu okuduğun bu kadar üzüldüğümü... Yoksa ondan hoşlanmaya mı başlamıştım ?!!

Artık her gün onu düşünüyodum, her zaman, her saniye... Ama benle zorunlu zamanlar dışında hiç konuşmuyodu bir kere bile... Yarı yıl tatiline çok az kalmıştı lise 3'ün yarı yıl tatiline...

Yarıyılda bir karar aldım ve ona her şeyi anlatacaktım; onu ne kadar çok sevdiğimi, her zaman onu düşündüğümü...

Yarıyıl çok zor geçti. Tatilin son gününde onu bizim ordaki parka çağırdım, ilk başta kabul etmedi ama çok ısrar edince bir şey diyemedi ama 'çok yakın birinide getirebilir miyim? ' dedi 'tamam' dedim.

O gün çok özendim kendime, yarım saat önceden gittim parka, yaklaşık 45 dakika sonra o geldi çok şaşırdım çünkü nir kızla el ele geliyordu hiç bir şey düşünemiyordum...

'bak seni yeni kız arkadaşımla tanıştır...' cümlesini tamamlamasına izin vermeden koşarak uzaklaştım ordan...

Okulda birbirimizle hiç konuşmuyoduk o beni izliyodu ben onu, sadece bakışıyoduk...

GÖZLERİNİ GÖZLERİMDEN; GÖRMEDEN GÖZLÜYODUM...

Günler yavaş, haftalar ise hızlıca geçiyordu... Derken kulağıma bir şey geldi okuldan ayrılıyormuş diye (?) biraz araştırdım ve okuldan ayrılcağını öğrenmiştim. Çok üzülmüştüm onu o kızla çıkarken bile 'benim' olarak düşünmüştüm ama şimdi okuldanda gidicekti...

Zaman böyle hızlıyla yavaş arasında gidip gelirken okulun son günü gelip çatmıştı. Herkez mutluydu okul biticek diye ama ben onu bir daha hiç göremessem diye soru soruyodum. Not yazdım ona ve sırasını altına koydum...

"Seni seviyorum, düşünüyorum... Sevicem,düşüncem,özlicem... BU AŞK MI ?!.."

Okul bitiş zili çaldığında arabaya doğru giderken biri bana 'DUR!' diye bağırdı döndüm baktım ' o' ydu. Elinde kağıt vardı.. Bir şeyler söylerken yanına gittim ve onu öptüm )dudakları dudaklarıma ilk kez deymişti çok güzel bir histi...) sonra hemen arkamı döndüm ve hızlıca yürümeye başladım 'dur' dedi, durmadım...

GÖZLERİNİ GÖZLERİMDEN, GÖRMEDEM GÖZLEYECEĞİM...

BU AŞK MI ?

______