κεφάλαιο 3 Λόγια χαραγμένα στην

52 6 0
                                    

Έτσι είπα στη μάνα μου ότι θα πάω μία βόλτα να δω τη γειτονιά πώς αλλάξει να δω φίλους , να θυμηθω τα παλιά

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Έτσι είπα στη μάνα μου ότι θα πάω μία βόλτα να δω τη γειτονιά πώς αλλάξει να δω φίλους , να θυμηθω τα παλιά.

Όταν άρχισα να διασχιζω  την παλιά μου γειτονιά από το σπίτι που έμενα ακριβώς δίπλα στο επόμενο στενό ήταν το σπίτι της το πατρικό της ηλιαχτίδας που λέγαμε!

Δηλαδή της Δαναης έτσι την έλεγαν κανονικά καθόμουν και παρατηρουσα   το σπίτι της κοιτουσα αριστερά κοιτουσα  κοιτουσα δεξιά όλα ίδια μόνο αυτη έλειπε.

Χτύπησα το κουδούνι σε λίγο άνοιξε η μάνα της η κ. Ιωάννα μόλις με είδε μου είπε

-ορεστη παιδί μου
Εσύ είσαι?
Εγώ χαμογελασα και Απαντησα ναι κυρά ιωάννα
Περνά μέσα παιδί μου να πιούμε ένα καφέ
Μου πρότεινε κ. Ιωάννα

Αλλά το απεφυγα ευγενικά
Και απλά τις είπα συγνώμη κυρία ιωάννα  μου απλά σε λίγη ώρα , να φεύγω για επαγγελματικό ταξίδι  ήρθα για λίγο στην Αθηνα να δω τη μητέρα μου όταν γυρίσω όμως μετά από 15 μέρες έχετε το λόγο μου ότι θα πιούμε ένα καφεδακι

Και αφού είπαμε αυτά χαμογελασα  ευγενικά & συνεχισα τον περίπατό μου ξαφνικά σταθηκα στο παλιό παρκάκι και το μάτι μου έπεσε στο παγκάκι μας εκεί που είχαμε χαράξει τοσα σ αγαπώ  τόσα όνειρα ακόμα ήταν χαραγμένα Εκεί

Τι ωραία χρόνια γυμνάσιο-λύκειο πάντα μαζί χέρι-χέρι ξαφνικά όμως η ζωή μας χώρισε ακόμα θυμάμαι να την αποχαιρετω στο αεροδρόμιο.

"Ξαφνικά βλέπω μία φράση χαραγμένη  πάνω στο παγκάκι μας όπως και να τα φέρει η ζωή κάποτε θα ξανά συναντηθούμε"

Και θυμάμαι την τελευταία φορα σαν να  είναι τώρα σε αυτό το παγκάκι
τις κρατούσα το χέρι θυμάμαι
Μετά πήραμε την μηχανή μου και την πήγα ως το αεροδρόμιο

Ξαφνικά έρχομαι πάλι στο τώρα αφήνω τα φαντάσματα του τότε ξαφνικά τα βήματά μου με  έφεραν στα κοιμητήρια της γειτονιά μας στην εκκλησία κωνσταντίνου και ελένης  αφού άναψα το κεράκι μου

Κατευθύνθηκα προς το νεκροταφείο  να μιλήσω λίγο με τον πατέρα μου.

Συνεχίζεται

Λογια Χαραγμενα Στην Άμμο Where stories live. Discover now