" Saçlarının şakaklarına düşüşü ve boynu... En sevdiğim şiirin vücut bulmuş haliydi bu adam. "
" A pardon. " Yanlışlıkla ayağım dizine çarptığı zaman farkettim onu. Gözleri ayın ufuktan yer yüzüne vurmuş hali gibiydi adeta. Gün ışığı bile değmemiş, itinayla yan yana dizilmiş kirpiklerine. Ona çarpana kadar sakarlığımla hep utanır çekinirdim. Öyle ki ona çarpana kadar geç kalmalarıma da gem vururdum.
" A o da ney öyle? Gelmiş olamayız degil mi? Bu yolculuk bitmiş olamaz herhalde..."
