"မင္းမွားတယ္ luhan~"
အျပစ္တင္သံတစ္စြန္းတစ္စပါဝင္ေနတဲ႔ Baekhyun ရဲ႕စကားထဲမွာ လူကမြန္းၾကပ္လာသည္~
"ဘာလဲ?? ဟိုကမင္းကို ဘာေတြေျပာလိုက္လို႔ မင္းက ေရွ႕ေနလာလိုက္ရတာလဲ???"
ေဒါသသံေၾကာင့္ အံ႔ၾသသလို မ်က္လံုးေလးဝိုင္းသြားတဲ႔ Baekhyun ေၾကာင့္ စကားမွားမွန္းသိလိုက္ေပမဲ႔ ပါးစပ္ကေတာ့ ထြက္ႏွင့္ျပီးျဖစ္ေနျပီ~
"sorry~ငါေျပာခ်င္တာက~အာ!"
ျပံဳးခ်င္ခ်င္နဲ႔ ၾကည့္ေနတဲ႔ Baekhyun အၾကည့္ေတြမွာ ေတာင္းပန္ရမယ့္ စကားကအစရွာမရေတာ့ မ်က္ႏွာကရဲလာက ဘယ္နားသြားေျပးထားရမွန္းမသိျဖစ္လာသည္။
"sulli ေျပာျပလို႔သိရတာပါ~Sehun က ကေလးဆန္တာမွန္ေပမယ့္ မာနရွိတဲ့ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ပါ~သူ႔အျပစ္ေလ်ာ့ေပါ့ဖို႔ အတြက္ သူမ်ားဆီမွာ အသနားခံမယ့္ လူမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး~"
ဒီစကားတစ္ခြန္းမွာ ေက်နပ္သလိုျဖစ္သြားသည့္ စိတ္ကဘာလဲ?? Sehun ေယာက္်ားပီသတယ္ဆိုတာေၾကာင့္လား?? Baekhyun နဲ႔ Sehun ပတ္သတ္မႈမရွိဘူးဆိုတာေၾကာင့္လား??
ဘုရားေရ~ဒါဆို ကြ်န္ေတာ္ရဲ႕ ေဒါသျဖစ္တည္မႈ အေၾကာင္းရင္းက Baekhyun နဲ႔ Sehun ရင္းႏွီးမႈေၾကာင့္ေပါ့~မဟုတ္ပါဘူး ကြ်န္ေတာ္ အဲ႔ေလာက္ထိ သေဘာထားေသးတဲ႔သူ မဟုတ္ပါဘူး~
သဝန္တိုတယ္~
သဝန္တိုရေအာင္ သူနဲ႔ကြ်န္ေတာ္က...အား!!!
ကြ်န္ေတာ့္ေခါင္းထဲက ေပါက္ကရအေတြးေတြ တစ္ေယာက္ေယာက္က ယူသြားေပးပါ~
~~~~~~~~~~~~
"သူမေန႔ကလည္း night duty ပဲ...ဒါ့အျပင္ ဒီမနက္ emergency case ေၾကာင့္ operation ဝင္လိုက္ရေသးတယ္~မင္းသိမွာပါ operation ဆိုတာ လူနာတင္မကဘူး ဆရာဝန္ေတြပါ ဘယ္ေလာက္ပင္ပန္းတယ္ဆိုတာ~အဲ႔ဒါကို အနားမယူပဲ ဒီည night dutyဆိုေတာ့~သူမအိပ္ရတာ 48 နာရီေလ..."
Baekhyun ေျပာေနတဲ႔ စကားေတြက Sehun လဲက်ရတဲ႔ အဓိက တရားခံက ကြ်န္ေတာ္လို႔ လက္ညိႈးထိုးေနသလိုပဲ...~
"ငါ...ငါမွ မသိတာ~သူကလည္း ေပ်ာ့လြန္းပါတယ္..."
Baekhyun ရဲ႕ေယာက္်ားပီသတဲ႔ မ်က္ေစာင္းၾကီးလြင့္မလာခင္ အခန္းျပင္ကိုတြန္းထုတ္လိုက္တယ္~
"မင္း သြားစရာရွိေသးတယ္မလား?? ငါသူ႔ကိုၾကည့္ထားလိုက္မယ္..."
