Rechel's Pov
Nag-umpisa ito noong naging seatmate ko sya kinabahan ako noong sinabi nang aming magiging adviser na katabi ko siya kasi sa pagkakaalam ko masungit sya at hilig niyang magpahiya bukod kasi Sa matalino sya maldito sya pero yang lahat ay akala ko lng pala nang umupo na kami walang imikan kaya napag isipan kong wag na lng din siyang pansinin pero nagulat ako ng magsalita siya "Hi Rechel right??" Kaya naman sumagot na lamang ako ng "Yeah and you Are?" dahil sa tanong kong iyon biglang kumunot ang noo niya na siyang ipinagtaka ko rin "Di mo ko kilala 1 year kaya tayong magkaklase pero sabagay di rin kasi kita napapansin kasi bukod sa di tayo magkatabi hindi rin tayo close noon ay ako nga pala si Jason pasensya na kong medyo madaldal ako" parang binuhusan ng malamig na tubig na turan niya ng mapagtanto niyang masyado na siyang nagigin madaldal "Ah okay lang Jason kinagagalak ko nga palang makilala" nakangiti kong sambit.
At doon na kami nag umpisang mag usap Sa mga bagay bagay tungkol Sa kahinaan niya sa nakakahiyang pangyayari sa buhay niya. Nagtataka ba kayo kung bat alam ko? Ang daldal niya kasi Eh para ngang muntik na niyang maikwento ang talambuhay niya. Ako naman tango ngiti at tawa lang speechless ako eh.
Dumaan ang araw at buwan naging mas close kami naging mag kaibigan kami lahat ng pupuntahan niya andon ako lahat din pupuntahan ko nakabuntot siya at napapansin ko rin pagbabago sa ugali ko kung dati seryoso ako ngayon ay palangiti na ako kung dati di ako pala kaibigan ngayon medyo palakaibigan na ko. Para ngang mahika eh, ewan naging close at naging click kami agad sa isat-isa kasi paryas kami ng likes and dislikes,like he's a big fan of creepy pasta like me,he's a bookworm too like me tapos concious sya sa grades niya parang ako lang minsan. Pero may bagay na maagkaiba kami,kasi ako magaling larangan ng asignaturang Ingles, siya naman sa Matematika at ako mahina sa Matematika siya sa Ingles kaya tuwing english time na ako na nagpapa intindi sakanya ng hindi niya naiintindihan at tuwing math time naman ay siya naman nagtuturo sakin bawat quarter napakasaya namin sa grades namin bukod kasi sa nasa top kami lagi kami pang dalawa nagtatagisan pagdating graded recitation. Mabilis ang takbo ng araw malalaman ko na lng eh mage-grade 10 na ako pati sya masaya kami kasi honor student kaming dalawa.
Pero nalungkot ako nung malaman kong hindi ko sya seatmate this school year nitong grade 10 na ako. Katabi niya ngayon yong sinasabi nilang childhood bestfriend niya ako naman todo iwas sakanya kasi nahihiya ako sakanila nung besfriend niya saka tutal may bago na siyang kasama kaya ako na lang umiiwas. Mula noon wala ng pansinan iyon bang stranger na ulit balik na sa dati nalulungkot ako may kaibigan ako ngayong babae mabait at mapagmahal naman sya kaya lang paryas kaming tahimik at di ko pa sya katabi nasa pinakadulo pa upuan ko this school year kaya tlgang totally looner ako di ko na lng inisip iyon sa sumunod pang mga araw ganun wala parin pinagbago minsan nga tinatamad na akong pumasok. Una kasi wala ng dahilan ewan para kasing naging inspirasyon ko na sya si Jason hindi ko alam hindi ko maintindihan kong ba't hindi na siya namamansin minsan naiiyak na lamang ako kasi wala na akong kasama yong besfriend kong babae kasi ngayon di ko sya ramdam gabi gabi umiiyak ako kasi narealize ko mahal ko na pala siya,na yong bestfriend kong almost 1 year kong nakasama dahan-dahang napapalayo,yong minahal ko ng almost two years unti-unting nawawala sa landas ko. Pero minsan naisip ko kasalanan ko rin kung ba't iyon nangyare nag-expect kasi akong masyado na hindi siya mawawala nag-expect ksi ako na hindi siya mapapalayo sakin. Oo nakikita ko sya araw-araw pero hindi na tulad ng dati bumalik na rin ang dating ugali ko yong tahimik,looner at di friendly na ako siguro nga habang buhay na akong ganito.
I admit that i attached too much
I admit that i expect too much
But i can't blame him for what happen to the two of us
Because it's my fault why our closeness are gone
But it's okay...
I know God has plans for the both of us
But still i regret that i keep a distance from him
If there's only a one thing that i can't regret
That's when I FELL IN LOVE WITH HIM
The End
StacyCrystal's Note:Hi nabitin ka ba?? Sorry hanggang diyan lang tlga storya na ito hindi ko na yan madudugtungan kasi gaya nga ng sabi ko maiksi O oneshot lang so thanks sa mga nagbasa at magbabasa pa lang ^_^
BINABASA MO ANG
I Fell In Love With Him(One-Shot Story)
Teen FictionFalling In love is the most happiest moment in our lives we can do a things that we won't expect that we can. But the ugliest truth about love is when we fall in love we must make sure that we're ready to hurt and cry. Alam ko pong marami akong bin...
