Aradan geçen 3 yılın ardında Harry bu deliler hastahanesinde kaç kişiyi düzeltmeye çalıştığını hesaplamaya çalıştı her pazartesi yaptığı rutin şeydi fakat oldukça şanslıydı çünkü hastahanede toplam 18 hasta vardı 3 yıl içinde hepsi ile kaynaşma aşamasına gelmiş onları düzelir ve buradan çıkma umuduyla şansına erişmelerini isteyip durmuştu fakat buradaki 1 hasta bile düzelmek için çabalamıyor hemen hemen her gün olay çıkarıp müebbet hapislerine daha fazla gün ekliyordu Harry bu düşüncesine kıkırdadı kimse buradan çıkmayacakdı ,o buna alışmaya başlamıştı her cuma yapılan film gecesinde olduğu gibi bu gece de sakin geçeceğe benziyordu Harry fırsattan yararlanarak filme bakmaya başladı filmde öpüşme sahnesi çıkınca kafasını ıstemsizce çevirdi eğer hastanede sırf erkekler olsaydı kafasını çevirmeyecekti fakat kadınlar vardı bu düşünceleri bir anda gümbürtü sesi ile kesildi .
"Hayır Tate onu rahat bırak "
Harry kapının kenarında ki sandalyeden kalkıp kavga eden iki kişinin arasına girdi güvenlikler Tate ve Ally'i birbirinden ayırmaya çalıştı . Ally filmden etkilenip Tate öpmeye çalışmış fakat başarısız olmuştu çünkü Tate ani hareketlerde şiddete eğimli olup kadın erkek fark etmeden dövebilecek aşamaya geliyordu.
"Onu öpeceğim beni rahat bırakın "
Zorla ikiside ceza almak için hücrelerine götürülmuştu Harry ceza almalarını doğru bulmuyordu fakat bu cezalar tek ayak üstünde durmaya benzemediği için her seferinde içinden bir şeyler kopuyor gibi hissediyordu . Sandalyesine oturup derin nefes aldı yan sandalyesine mor saç uçları oldukça karışmış Betty oturuyordu cebinden sigarasıni çıkardı ve yaralı dudak kenarına getirecek şekilde ağzında sıkıştırdı.
" O kadın çok arzulu dostum " Betty bu dediğine kahkaha attı.
" 10 yıldır burada ve 4 kocasını iktidarsizlikdan dolayı katletmiş çok normal Betty "
Betty sol ayağını Harry'nin bacağının üzerine uzattı bunu gören silahlı güvenliğin teki Betty'e fırça atmaktan çekinmedi. Harry kafası ile sorun yok dermişcesine iri yarı çirkin adama baktı.
"Buraya geldiğin ilk günü hatırlıyorum da Harry hepimize ucube gözü ile bakıyordun "
Harry sağ elini kahverengi dalgalı saçları arasından geçirdi
"Hiç bir şey değişmedi hala ucube olduğunuzu düşünüyorum "
Ikiside şuursuzca kahkahayi basmışlar bu yüzden de filmi izleyen diğer hastalardan da fırça yemişlerdi 3 yılın nasıl geçtiğini şimdi daha iyi anlamıştı diğer insanların ucube ,katil , içine şeytan kaçmış diye tasvir ettikleri insanların aslında gayet masum olduğunu psikolojik nedenlerden dolayı burda olduklarını düşündü doktor - hasta ilişkisinin sadece terapi odasında kaldığını onun haricinde hepsi ile arkadaş olmanın zamanın nasıl geçtiğini hissetirmediğini anladı, herkese iyi geceler dileyerek ayağa kalktı tam bir İngiliz beyefendisiydi annesi onun ile her zaman gurur duymuştu o da öyle bunun tek etkisinin annesi değil de Sherlock Holmes olduğunu sık sık dile getirmekten çekinmezdi kendisine ait olan odaya gitti ve bu gece eve dönmek için yorgun olduğunu hissedip odasında ki kırmızı rahat koltuğa yayıldı
Sabah terlediği için çantasına tıktığı bordo uzun kollu bluzu giydi ve müdürün odasına doğru adımladı bugün hem kendisi hemde burda ki insanlar için önemli bi gündü ilk işleri kalkıp banyo yapmak kahvaltı etmek ve yılda bir kere müdürün insafı ile yapılan (!) görüş günüydü Harry de ara sıra ailelerin yanına gider ve onlar ile sohbet etmekten çok hoşlanırdı odadan içeri girdi bazen şirin bazen lanet olan müdür odasında eşyalarını topluyordu.
" Sende mi temizlik yapıyorsun "
Orta yaşların sonuna gelen müdür gravatını gevşetip deri sandalyesine oturdu
"Beni başka yere atmışlar evlat uzun süredir burdaydım bu da son günüm "
Harry üzülmüştü uzun süredir buradaydı ve müdür ona arkadaşlık yapmıştı.
"Tek giden ben değilim bi kaç güvenlik gidecek yerine silahlı eğitim düzeyi yüksek güvenlikler gelecek "
Harry müdüre kısa bi veda ederek odadan çıktı vedaları sevmezdi sevmeyecekti de fakat henüz o bunu bilmiyordu.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Soğuk Duvarlar
ChickLitBir deliler hastanesi. Oranın, üç yıllık çalışanı psikolog Harry Styles. Herkesin bazı şeylerden haberi olmaz değil mi? Bunun herkes farkındadır. Peki, dört yıldır, hastanenin en alt katında, sessiz duvarlarla arkadaş olmuş bir kızdan haberi yoksa...