2011'in mayıs ayıdı bir cumartesi günü .saat 05 veya 06 dı evin önünde oyun oynayan bir çocuk adı gülüş onun annesi yok onu babaannesi büyütmüş babannesine anne diyordu. Balkondan annesi seslenir
-hadi eve gel.
-beş dakika daha oyun oynayabilirmiyim.
-geç oldu gel eve.
Çocuk beş dakika daha oynamak da ısrar etdi. Annesi
-hadi ama beni üzme diye selendi.
Çocuk sonunda pes etdi ve eve doru yürümeye başladı .
Eve geldi birden telefon çaldı arayan dedesiydi
-efendim
-kızım telefonu babaanne verirmisin.
-pekala. anne dedem telefonda.
Diye seslendi.
-geliyorum .
-evet seni dinliyorum.
-poyraz,ayaz'ı bıçaklamış.
-ne diyorsun sen aklınımı kaçırdın?
-bu doğru
Kızın babası amcasını bıçaklamış dı.
Poyraz bir kaç gün ortalık'dan kaybolur daha sonra kızın babası ev gelir sonkez kızıyla vedalaşır kız çok üzülür herşeyin farkındaydı sanki onun için dünya tersine dönmüş gibiydi .
