Karanlık bir oda soğuk üsüyorum. Titreme aliyor vücudumu. Hic bir şey yok sadece karanlık ve ben neresi diye baktigimda kendi kalbim olduğunu anliyorum. Karanlik ve yalnizlikla dolu bir kalp; ihanet, nefret, korkuyla dolu bir oda kim bu odaya girebilir? Kimse! kalbim o kadar soğuk ve karanlık ki kimse güneşi getiremez. kimse yardim edemez. Yardim eline ihtiyacim var. Uzat elini desem hep birakilir elim. Yine düserim bu karanliga. Korkuyla geçiyor gunlerim karanlik ve yalniz zaman akip gidiyor. Su misali berrak saf bir şekilde ya benim suyum nasil gidiyor. Soğuk karanlık bulanik. Korku sariyor vücudumu. Su bile uzak bana yardim etmiyor. Simdi söyleyin bana kim yardim elini uzatir? kim kurtarır beni yalnizliktan iste korkup kactilar. Kimse yok sadece ben ve karanlık. Artik karanliga teslim oluyorum. Vücudum direnemiyor karanliga. Gözlerim kapaniyor. Korku nefret yalnizlik ihanet hepsi esir aliyor beni iste. Suyun bile karanlık ve bulanik aktiği bir yerde saf bir çiçek dokunmak için koşuyorum kostukca uzaklasiyor benden. Daha da hizli kosuyorum. Yine uzaklaşıyor benden. Bir el uzaniyor cicekten. Beni kendine çekiyor aydinliga. Karanligima güneş gibi doğuyor. Yanina geldiğimde gözlerim kamasiyor güzelliğinden. Benim karanlik nefret dolu kalbimde açan bir çiçek. Güneşim olan bir çiçek. İste ask hikayesi boyle baslar. kalbimin ortasında karanligin içinde parlamaya devam edecek bir ask mi olacak? yoksa karanligimda solup karanliga burunecek bir sevda mi ?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
karanlık icinde ki ask
Romancekisa metinler halin de ask metinleri karanligin içinde ki ask
