Kerst komt..

Hallo. Ik ben Anne ik ben 15 jaar en mijn vader stierf toen ik 6 was, op kerst avond.

Ik vroeg aan mijn moeder of we naar de stad gingen, omdat het over een week kerst avond zou zijn. Ik zie er een beetje tegen op, over dat van

me vader weetje wel.. 'selma? Kom je dan mee?' Ik zei 'uhm..JA!' Ik deed mijn schoenen aan, mijn vest, maar mijn jas lag nog boven, tja dan weet je al dat je zelf de trap moet stofzuigen, als je met schoenen naar boven gaat. ' nee Anne! Dan pak je deze jas maar! Ik deed de jas aan, hij was veeeeel te groot!

'Gaan we met de fiets?' Vroeg ik aan mijn moeder, terwijl ik liever met de auto wilde. 'Ja' zei ze, ik had het beter niet kunnen vragen. We gingen op de fiets naar de stad en zette ons fiets vast aan een stang naast een feestwinkel, weet je wel? met van die enge maskers. 'Oohja! We moeten ook nog even naar de feest winkel voor als kadootje onder de kerstboom, voor je broertje!' Waarop ik zei dat ik het goed vond, maar eigelijk luisterde ik helemaal niet, ik was te diep in gedachte met kerst avond, met mijn vader-gebeuren.

We kwamen aan bij een winkeltje die 'kerst lá kerst' hete, een winkeltje dat speciaal voor kerst was opgezet. We gingen naar binnen en we werden meteen verwelkomt door een leuke vrouw met kerst chocolaatjes in haar hand, ze zei ' take it, take a choco!' Ze was dus blijkbaar engels ofzo? Maar ik vond haar wel een beetje eng. Ze praten door met mijn moeder, ze liet alles zien in de winkel en liet haar van alles proeven. En ik? Nee pfff ik stond daar natuurlijk een beetje te wachten in de deur opening!

Opeens hoorde ik de deur van het magazijn ofzo opengaan, er kwam een oogverblindende, supper knappe, 16 jarige jongen uit, ik dacht bij mezelf dat ik hem toch nooit zou kunnen krijgen, maar ik ging gewoon uit mezelf naar hem toe! Zonder na te denken! Wat een loser ben ik toch! Ik stond dus voor hem, en verpeste zijn sexy loopje, ik zei ' HAAAAAAY!' Dat floepte erook uit.. 'Ooh, uhm..ja hoi! Haha uhm..' Waarop hij antwoorde 'hoi, ken ik jou?' Ik zei dat hij me niet kende dus ik zei doei en liep weg, riep mijn moeder en we gingen weg 'waarom doe je nou zo raar Anne?' Ik zei ' door die jongen' 'whaha' zei mijn moeder.

Ik schaamde me en liep weg van mijn moeder, pakte mijn fiets en ging naar huis, nu hoef ik ook niet meer naar die enge feestwinkel, mijn moeder vond het blijkbaar prima. Ik was thuis aangekomen en er stond een man te wachten voor de deur, ik vond het best wel eng, zo'n man die je helemaal niet kent. Ik zei 'volgensmij verkeerde deur meneer?' Waardoor hij zich geschrokken omdraaide en zei ' o, nee hoor woont hier Iris Bakker ? Ik zei dat dat mijn moeder was, ik wilde naar binnen maar de man hield me tegen, ik zei 'laat me los!' maar hij luisterde niet en nam me mee naar een steegje ergens verderop. Hij legde me neer op de grond en hield me arme stil zodat ik niet weg kon glippen, hij had een grote spuit vol groen blauwig vloeistof..ik weet niet wat het was maar hij spoot het in mijn nek, ik vond het heel eng en wilde bewegen, maar mijn benen werde slapper en mijn arme ook.

Alles werd zwaar, ik dacht dat ik dood was, maar ik was helemaal slap en kon me niet meer bewegen! Ik zag mijn moeder aan komen, ik kon haar nog net zien! Om het hoekje. Die man was er niet meer, Nu kon ik gillen en roepen, ookal zat er tape op mijn mond, het ging niet zo makelijk want ik was te slap.

Mijn moeder stak de sleutel in het sleutelgat en toen sprongen de man op haar, letterlijk. Ze viel bijna om, de man had een arm om haar nek. Ik gilde zo hard als ik kon, naar het lukte niet, er viel een traan op de grond..ik keek weer naar mijn moeder, ik keek naar hoe hard ze vechte voor haar leven. ik kon het niet aanzien, op gegeven moment, was mijn moeder ook verdooft met tape op haar mond, de man legde haar naast mij, we keken elkaar aan met veel verdriet, maar we konden niks doen, knuffelen, hand vast houden kon allemaal niet. Me moeder en ik keken met veel moeite naar de man, hij trapte ons deur in en ging naar binnen, hij pakte een grote, glaze, zwarte bal. Ik keek mijn moeder aan van ' wat is dat nou weer? Ik kende die blik van me moeder de ze trok, het was alsof dat ze iets temaken had met die glaze bol.

Ik zag aan der dat ze het wilde uitleggen maar dat lukte niet. een paar minuten na dat die man de bal meenam kwam er een groep politie, ze gingen naar binnen. nu, nu was de kans dat we verlost werden uit deze stille wereld. we maakte geluiden tot dat een politie agent ons zag, hij riep een paar andere erbij, hij zei ' bel de ambulance! SNEL!' We lagen dus in de ambulance, het tape was van ons mond afgehaald.

Ik had een diepe sneel in mijn lip, die moest gehecht worden zei een dokter toen we in het ziekenhuis lagen. we lagen naast elkaar in aparte bedden, het lieft zou ik tegen mijn moeder willen aan liggen, dat kon niet. Na een paar dagen, toen we weer normaal konden bewegen, kwam er een dokter aan en zei dat mijn lip nu moest worden gehecht, hij pakte naald en draad en begon, mijn moeder kwam naast me zitten en hield me hand vast, ik kneep stevig in haar hand omdat het best wel pijn deed.

-3 DAGEN LATER-

Mijn moeder en ik zaten aan tafel te ontbijten, vandaag zal mijn hechting eruit moeten worden gehaald. we gingen dus meteen naar de dokter, hechting eruit en klaar.

Toen we in de auto zaten opweg naar huis, vroeg ik ' mam, even over die zwarte bal die die man had meegenomen? heb je daar iets mee?' mijn moeder zei dat die bal al sinds dat we in dit huis kwamen wonen in dit onder de grond lag, ik ging ermee akkoord. toen we thuis waren en we eiglijk uit de auto hoorden te stappen, bleef ze nog even zitten en zei 'die bal is bijzonder, dat wist ik al toen ik hem zag. je vader geloofde het niet dus wilde hem verkopen op een veiling, ik liet het niet toe. blijkbaar is die bal dus wel heel bijzonder anders zou een man er niet zoveel moeite voor doen om die te krijgen'. we stapte de auto uit en liepen naar huis.

We gingen de kerstboom optuigen! dat vindt ik altijd zo leuk, maar toen eigelijk wat minder omdat ik ergens anders mee bezig ben in mijn hoofd, ik dacht maar aan mijn vader die overleden was op kerstavond en dat het over 9 dagen al kerst is! Wat zou ik moeten doen op de dag van mijn vader dat hij overleden is? Moest ik bidden? hem oproepen? eigelijk was ik van plan om hem op te roepen, eerlijk gezegt was ik niet bang omdat het mijn vader was.