W służbie Małego Sabotażu

cz2 pięknie umierać i pięknie żyć

Wieść o aresztowaniu Rudego szybko się rozniosła. Zośka i Alek obmyślali jak odbić przyjaciela wiedzieli, że gestapowcy nie ustąpią i będą go bić aż do skutku. Gespapowcy zadawali Rudemu pytania oraz pokazali mu rzeczy, które znaleźli w jego piwnicy przyznał sie do udziału w Małym Sabotażu ale Langeg i Schülz chcieli poznać członków szarych szeregów oraz ich dowudzce Rudy nie podawał prawdziwych imion podał tylko imię i adres zmarłego nie dawno kolegi lecz Schülz wiedział, że on kłamie i zaczęło się bicie katujący go gestapowcy bez przerwy żądali adresów i nazwisk gdy podawał zbyt oczywiste odpowiedzi gestapowiec wściekł się
-Do jutra Rudy i lepiej przypomnij sobie żywych kolegów
Bito go w trzech postawach na stojąco pięścią po twarzy i głowie, leżącego na stołku kijem i pejczem oraz na podłodze a bicie kijem skończyło się dopiero wtedy gdy ten pękł na jego głowie, gdy mdlał cucono go kopaniem po brzuchu oraz miedzy nogami a jakby tego było mało miażdżono mu ręce. Badanie trwało nadal przeniosło się jednak na ulice Szucha. Rudy pomimo braku sił nie poddał się walczył do końca nie zdradził swoich przyjaciół a aby ulżyć sobie w cierpieniu mdlał tylko w tedy nie czuł tego okropnego bólu. Gdy Zośka dowiedział się kiedy i gdzie będzie przewożona więźniarka z Rudym zoorganizował akcję, która przeszła do historii jako akcja pod Arsenałem zwołał członków szarych szeregów i dopracowywali plan odbicia przyjaciela. Gdy Wesoły (Zygmunt Kaczyński) przeprowadza rozpoznanie na Szucha Zośka jednocześnie odbywa niecierpliwe rozmowy z naczelnikiem Szarych Szeregów oraz z dowódcami Kedywu w rozmowach tych Zośka jest nieustępliwy
-nie obijano wielkich przywódców polskich nie odbijano aresztowanego niedawno delegata rządu, nie odbijano największych polskich polityków, wojskowych, uczonych
-to prawda, że tych wszystkich naprawdę wielkich i ważnych ludzi nie odbijano ale to Rudy jego musimy odbić.
Wieczorem było już wszystko gotowe cała dopracowana akcja. Chłopcy czekali na więźniarkę a gdy tylko się pojawiła zaczeli żucać w nią palącymi się butelkami i zabijali niemców gdy droga była czysta Zośka i Alek wyciągnęli Rudego lecz to nie było łatwe Rudy nie mógł stać był cały zmasakrowany gdy Zośka zobaczył Rudego zmieszany powiedział "Rudy"  ale to nie był koniec bo chwilę później zostaje postrzelony Alek. Gdy Rudy był już z Zośką w szpitalu zrobiło się mu lepiej przy Zośce czuł się bezpiecznie można powiedzieć, że to co zrobił Tadeusz Zawadzki było wprost wspaniałe gotów był poświęcić życie za przyjaciela. Nadszedł czas operacji Rudego Zośce nie powiedziano o złym stanie Alka. Rudy wiedział, że umrze niby rozmawiał śmiał się ale resztkami sił tak go zmasakrowali,że nawet nie mógł jeść. Ostatnie 24 godziny był przy nim Zośka cały czas był przy jego łużku  biedny Janek zwijał się z bólu sen przerywały mu śilne nawroty bólu

-miałeś racje ważne jest jak się umiera dzięki wam umieram po ludzku
-przestań
-wiesz ten gestapowiec Schülz co
mnie badał opowiadał o szarych szeregach jak by wszystko o nas wiedział o małym sabotażu o dywersji
-no już śpij śpij

lecz pewnego dnia jego stan się pogorszył Rudy zawołał Zośkę i tak go bolało, że się popłakał
-Tateusz Tadeusz jak boli jak boli ratuj
później wypowiedział do Zośki ostatnie słowa " lecz zaklinam niech żywi nie tracą nadzieji a jeśli trzeba na śmierć niech idą po kolei jak kamienie rzucane przez Boga na szaniec" poczym umarł niby Zośka był przygotowany na śmierć przyjaciela ale bardzo ją przeżył w tym samym dniu zmarł również Alek przyjaciele z ławki zostali pochowani razem w jednym grobie. Stan emocjonalny Zośki po stracie przyjaciół był bardzo kiepski podłamał się lecz nie chciał dawać za wygraną i już parę dni później na ulicy Mokotowskiej misja się wykonała Schülz jeden z najnieprzyjemniejszych gestapowców poniusł śmierć   jak to mówią odpłacił pięknem za nadobne.  Niestety zginoł również Zośka w wyniku rany postrzałowej. Ci dzielni odważni bohaterowie walczyli do samego końca za nas za polske polegli ale w sercach wielu osób dalej żyją tak młodzi a ich odwaga przewyszszała ich samych. Historia śmierci Rudego wciąż szokuje ale szokuje również jego wytrzymałość wytrzymał tak wielkie cierpienie pomimo bólu nie zdradził nikogo był wierny wolał ponieść śmierć niż zdradzić przyjaciół. W zemście za akcje pod Arsenałem niemieccy żołnieże rozstrzelali na dziedzińcu Pawiaka 140 więźniów.