Soğuk bir kış gününde sizi en çok mutlu eden şey; sıcak bir battaniye ve sıcak çikolata olurdu. Ama bana göre böyle değil beni soğuk bir günde de sıcak bir günde de mutlu eden tek şey müzik. Müzik benim bağımlı olduğum tek şey mutluluğumu, üzgünlüğümü paylaştığım tek şey müzik. Örneğin; sınava girmeden önce başkalarının övgüsü değil müzik beni motive eder. Bu arada kendimi tanıtmayı unuttum. Benim adım Pattie 14 yaşındayım. Kanada'da yaşıyorum. Küçük bir kardeşim var. Benimde çoğu diğer genç kız gibi bir yaşantım var. Arkadaşlarım Emily, Olivia, Demi, Miley bana çok iyi davranıyorlar. Bana her konuda destek çıkmaya çalışıyorlar tabi bende onlara. Duygularımız tamamen karşılıklı güven konusu başta olmak üzere en azından şuana kadar öyleydi. En önemlisi onlarla zevklerimiz aynı hepimizin örnek aldığı bir idolümüz var. İdolümüz sayesinde öğrendiğimiz ve öğreneceğimiz çok şeyimiz var. Onun dediği gibi asla asla demiyorum, hayal ediyorum ve hiçbir şeyden vazgeçmiyorum. Hayatımın yüzde doksanı okuldan eve evden okula gelip gitmekle geçiyor. Dışarıdan bakıldığında güzel gözüken hayatım aslında hiçte öyle değil. Benim de her genç kız gibi yaşadığım sıkıntılar, hayal kırıklıkları ve döktüğüm gözyaşları var. Bazen sadece ettiğim hayallerle mutlu olmaya çalışıyorum. Daha doğrusu bazen değil her zaman.Hayal kırıklıklarımız sebepleri çoğu şeyden değil çok basit şeyleri kafaya takmamaya çalışıyorum. İnsanlar çoğu zaman beni dış görünüşümle, dinlediğim müziğe ve sevdiğim kişiye göre yargılıyorlar. İlk başta bunları umursamıyordum. Ama daha sonra bu kadar anlayışlı olmamaya başladım.Bence bu çok yanlış insanları onların hataları ile yargılamak yerine onlara neden anlayışla yaklaşmıyorlar?Bunun cevabını çoğu kez düşündüm ama cevabını bir türlü bulamıyorum.Neyse bu kadar hüzün yeter biraz mutluluk verici tarafa bakalım. Hayallerim beni buraya getirdi.Hayallerim benim ikinci dünyam ben genellikle orada yaşamayı tercih ediyorum.Çünkü beni orada yargılayan kişiler değil tam tersi benim istediğim gibi şeyler var.Yavaş yavaş size okuldan başlayayım böylece beni daha yakından tanıyabilirsiniz.Okulda arkadaşlarım Emily,Olivia,Demi,Miley'den başka takıldığım konuştuğum insan yok zaten.Sınıf arkadaşlarım benden nefret etmiyorlar tam tersi iyi davranıyorlar.Fakat birkaç kişi ile aram berbat çünkü onlar beni dış görünüşümle yargılıyorlar.Ben çoğunlukla beni sevmeyenleri değil sevenleri umursarım .Öğretmenlerim benden çok memnunlar en azından bana öyle söylüyor veya davranıyorlar.Aslında hayatım çok klasik yukarıda anlattıklarımdan farklı bir şey yaşamıyorum.Ama son günlerde çok fazla başım dönmeye başladı.Ama o kadar önemsemiyorum.Üzüntüden olabilir yoruldum gerçekten çok yoruldum.Herkesin beni yargılaması artık zoruma gitmeye başladı.İnek damgası yedim,çirkin damgası yedim daha çok fazla damga yedim ama bunları anlatmak beni daha fazla üzüyor.Daha dün bir tane kızın bana dediklerini duysanız şaşardınız sohbet şöyle başladı.Dersteydik,herkes tahtadakileri yazmaya çalışıyordu.Sonra önümdeki kız bana dönüp;
—İnek misin? Neden yazıları yazıyorsun? Dedi. Şaşırmıştım böyle bir şey diyeceğini düşünmemiştim.Bende;
—Yazmam inek olmam anlamına gelmez etrafa bakarsan herkesin yazdığını görebilirsin.Tek yazmayan sensin.Dedim.
—Kimin umurunda. Ben yazmam ben yazı yazacak kadar düşük seviyeli değilim.
