part 16

95 15 0
                                    

Καλλιόπης POV
Όλα έγιναν τόσο ξαφνικα ποτε ήρθε μέσα και καταλαξημε να με έχει αγακλια και να φευγουμε μακρια απο τους παντες είναι αυτό το ιδιαίτερο χαρακτηριστικο που έχει που όταν σε κοιτάει με αυτά τα ματια απλα υποκιπτεις μονο σε αυτον.Με έχει αγκαλιά και καθόμαστε στον δικο μας "παράδεισο"
"Καλλιόπη μήπως θέλεις να μιλήσουμε ή αργότερα οτι θέλεις"ξεκινάει πρώτος θέλω τόσο πολυ να μείνουμε έτσι για παντα να μην μιλάμε και μονο να με έχει αγκαλιά αλλά πρεπει να ξεκαθαρισουμε κάποια πραγματα δεν μπορούμε να είμαστε έτσι..
"Ναι καλυτερα τώρα"λέω και βγαινω απο την αγκαλιά του.Με κοιτάζει μέσα στα μάτια περιμένοντας την έγκριση μου για να ξεκινήσει να μιλάει

Άλεξ POV
Την κοιταω τόσο πολύ βαθιά στα ματια που κάποια στιγμη χάθηκε επανήλθε και μου κούνησε το κεφάλι καταφατικά δεινωντας μου την άδεια να ξεκινησω
"Εκείνη την νύχτα απλα πίστευα οτι όλα θα πάνε καλά και Καλλιόπη εκεί είχα πάρει ολο το θάρρος και θα σου ζητούσα να ειμασταν μαζι"με το που ακούει τα λογια μου χλωμιαζει και τα ματια σκουρενουν πιο πολύ απο το συνηθισμένο.της πιανω το χερι αλλά αρχίζει να τρέμει."ηρέμησε σε παρακαλώ δεν ήθελα να σε τρομαξω απλα ήθελα να ξεκαθαρισω τι διαθέσεις είχα εκεινο το βράδυ"
"Όχι απλα ξαφνιάστηκα αυτό είναι όλο απλα δεν το πιστεύω"μου λέει τραυλιζοντας και είναι οτι πιο γλυκό
"Πριγκίπισσα ξέρεις οτι θα σαγαπω παντα"της λέω και την περνώ αγκαλιά
"Και εγώ σαγαπω παντα πρίγκιπα"μου λέει και κουλουριαζεται σαν μικρο μωρακι στην αγκαλιά μου.είναι απλα οτι πιο γλυκό έχω δει ποτε στην ζωή μου την λατρεύω τόσο πολύ
"Εκείνη την νύχτα όταν σε είδα μαζί του"ξεκίνησα να λέω σαν μια μικρή θλιβερή ιστορία και η πριγκίπισσα μου κουλουριαστηκε και άλλο στην αγκαλια μου σαν να θέλει να προστατευτεί απο κάποιον"νόμιζα οτι θα πεθάνω οτι θα σε εχανα για παντα ονειρευόμουν τόσα πολλά για εμας τους δυο και σε περίμενα ήμουν εδώ για εσένα παντα και απλα θα Πέθανα την στιγμη που τον φιλησες δεν αντεξα για αυτό μετα έγινε όλο αυτο με την μυρτω δεν ηθελα να σε πληγωσω αλλα αυτο δεν το αντεχω.συγγνωμη που σου φερθηκα ετσι αλλα και εσυ δεν ησουν κατι καλυτερο.συγγνωμη πριγκιπισσα να ξερεις σαγαπω παντα.''τελειωσα οτι ειχα να παω δεινοντας ενα φιλι στο κεφαλακι της και κοιταζα την θαλασσα περιμενοντας να μιλησει να αντιδρασει αλλα αντι να κανει το οτιδηποτε παρεμεινε στην αγκαλια μου ανασαινοντας βαθια και νομιζω κλαιει

''πριγκιπισσα μου ολα καλα?''την ρωταω ανυσηχος βγαζοντας απο την αγκαλια μου

τα καφε ματια της δεν εχουν πια το ιδιο χρωμα ειναι κοκκινα και η μασκαρα εχει κυλισει στα μαγουλα της σχηματιζοντας σταγονες απο μαυρα δακρυα, κλαιει οχι δεν το αντεχω αυτο δεν μπορω να την βλεπω ετσι ειναι απλα τοσο δυσκολο για εμενα να την κοιταζω ετσι.χωρις δευτερη σκεψη την ξαναπερνω αγκαλια και την ψυθηριζω να ηρεμησει απλα δεν αντεχω να την βλεπω ετσι ειναι οτι πιο σημαντικο εχω και ειναι απλα τοσο σκληρο.αφου ηρεμησει βγαινει απο την αγκαλια μου σκουπιζει τα ματια που λατρευω να βλεπω και ξεκιναει να μιλαει

bad girl for himWhere stories live. Discover now