(ฟิคเรื่องนี้เราเอาพลอตมาจากนิยายเรื่องหนึ่งที่เคยอ่านมานานมาก เป็นนิยายชญ.นะคะ(เล่มละ10บาท😂😂) แต่เราอยากเห็นในมุมมองของลู่หมิน ไม่ได้มีเจตนาไม่ดีนะคะ)
ลู่หานยกกาแฟขึ้นจิบพร้อมมองออกไปข้างนอกร้าน ถอนหายใจกับความเหนื่อยกับงานที่ทำก่อนหลับตาลงนึกถึงเหตุการณ์ต่างๆที่พบเจอ การถูกญาติพี่น้องจ้องจะโกงบริษัท ลู่หานต้องทำตัวใจร้ายกับญาติตัวเองเพื่อรักษาบริษัทของพ่อเขา กว่าจะจัดการคนที่เป็นสายของลุงจนหมดลู่หานต้องหาเลขาคนใหม่ ลู่หานถอนหายใจอีกครั้งลืมตาขึ้น ก่อนจะยกยิ้มมุมปาก เมื่อเห็นใครคนหนึ่งกำลังวิ่งข้ามถนนมาด้วยท่าทางรีบร้อน ทั้งที่รีบแต่ก็ยังมีน้ำใจหันไปช่วยคุณยายถือของพร้อมกับช่วยประคองคุณยายข้ามถนนมาด้วยกัน ลู่หานยกนาฬิกาข้อมือขึ้นดู ลุกขึ้นยืนติดกระดุมเสื้อสูท แล้วเดินออกจากร้านตรงไปที่ลิฟท์ วันนี้ขอใช้บริการลิฟท์พนักงานสักวันคงไม่เป็นไร ลู่หานยกยิ้มมุมปากก่อนจะเดินเข้าลิฟท์
"ขอโทษครับ รอด้วยครับ"
เสียงตะโกนจากใครคนหนึ่งดังขึ้น พร้อมกับเจ้าตัววิ่งเข้ามาในลิฟท์ ก่อนจะยืนหอบหายใจมินซอกมองตัวเลขก่อนจะหายใจช้าๆเมื่อเห็นตัวเลขเป็นชั้นที่ตัวเองต้องการ มินซอกยกนาฬิกาขึ้นมองพร้อมถอนหายใจ สายไป5นาที มินซอกหันไปมองกระจกภายในลิฟท์ใช้มือจัดทรงผมยุ่งๆให้เข้าที่พร้อมจัดเสื้อผ้าให้ดูเรียบร้อย เมื่อประตูลิฟท์เปิดก็รีบเดินออกจากลิฟท์ไปโดยไม่ได้สนใจใครอีกคนที่มองการกระทำของตน