Complicated Love :"(

"Mahal rin kita"

Arki's POV

Ilang araw na ang nakakalipas, 'di parin ako pinapansin ni Jainos.

Is this about the incident? 'yung pag-amin ko ba?

Sabi na nga ba e, he will never feel the same way.

He's famous, I'm nobody.

He's handsome, I'm ugly.

He's a singer, I can sing but no one knows.

O? Diba lahat ng positive nasakanya, kabaliktaran sakin.

Nandito ako sa kwarto namin ni ange.

"What?! Lilipat?! Pero bakit?! Mom naman!" Sigaw ko kay mommy.

"Anak, your dad got promoted! Aren't you happy for him?" Tanong ni mom.

"Yes I am, but." I don't really know if bakit ayokong umalis.

Para na rin ito sa ikabubuti namin siguro.

Kay ange ok naman na daw.

"Okay mom. Kailan and saan po ba?"

"Sa America, sa saturday ng umaga tayo aalis" sabi ni mom.

"Oh, well. Okay." Sabi ko with no emotions.

*Riiiing, riiing*

Tunog ng phone ko habang tinatawag si Jainos.

"Uhmm, bakit?" Ang cold na niya.

"Aalis kami sa saturday, America, dad. Promoted." Sabi ko cold rin..

"What?! Why didn't you tell me?!" Sigaw niya.

Bakit? Pinansin po ba ninyo ako?!

"Edi sana kung alam ko kaagad nasabi ko, at if ever. Kinakausap mo ba 'ko?!" Sigaw ko.

"Okay. Sorry." Sabi niya

At ibinababa na yung tawag.

Ugh!

Thursday na.

Malapit na! :"(

Why does my life has to be so complicated?

Itutulog ko nalang ito.

*Snors*

Pag-bukas ko ng mata ko, ang sakit ng ulo ko :"(

Di nalang kaya ako pumasok?

Haysh. WAG NA. PAPASOK AKO!

Asan ba yung biogesic dito?

"Ayun!" Sabi ko.

Tapos ininom ko na.

Ang panget talaga ng lasa. Eek..

Nag-ready na ako. Pero mas lumala ung sakit. Haysh.

Mawawala rin naman.

"Ma, ano pong breakfast?" Tanong ko.

"Ahmm, pancakes!" Sabi ni mama

"Okay po" sabi ko.

"O? Favorite mo ang pancakes for breakfast. How unusual!" Sabi ni mom.

"Medyo masakit lang po ulo ko" sabi ko.

"Oh. Sure ka bang papasok ka pa?" Tanong ni daddy

"Oo naman po dad. Last 2 days nalang naman po namin sa school. Mamimiss ko pa, diba?" Sabi ko.

"Osya. Sige. Eat na" sabi ni daddy!

"Sige po" sagot ko.

Ahmmmm, saraaaaap!

"Sge po! Bye po, ma and pa!" Sabi ko.

"Okay ingat!" Sabi nila papa and mama.

"Ate, are you sure that you're okay? Namumutla ka." Sabi ni Ange.

"Yup, don't worry about me" sabi ko.

*School*

Habang naglalakad ako, ang sakit ng ulo ko.

May nakabungguan ako.

"Miss, okay ka lang ba?" Tanong ng pamilyar na boses.

Kilala ko to.

Jainos...

"Ahh, oo naman" sabi ko na medyo nabublurred na ang vission ko.

"Arki, ikaw pala. Halika na" sabi niya

Pero naging black lahat, yun na ung last ko na alam.

Jainos' POV

"Arki, sana mapatawad mo pa ako. Mahal rin kita, kaso natatakot ako baka masaktan kita. Sorry!"

Bulong ko.

ANO BANG GINAWA KO?!

Sinabi na nga sakin na mahal ako tapos ito pa gagawin ko?

Lalayuan ko?

Di ko kakausapin?

I'm a f*ckung asshole!

Arki's POV

Bumukas na yung mata ko.

Haysh, medyo masakit parin ung ulo ko!!

Achhhh!

Nakita ko si Jainos.

Bakas sa mukha niya na nag-aalala siya :)

Sana lagi nalang ako nahihimatay.

Hays.

"Okay ka na ba?" Tanong ni Jainos.

"Oo, medyo masakit parin yung ulo pero, ok na ako!" Sabi ko

"Hindi, hindi kita hahayaang mapagod." Sabi nya.

"Huh? Ang cold mo a few days ago and now you're being so nice? What's with you?" Tanong ko.

"Sorry, I had problems kasi eh" sabi nya naman.

"A okay" sabi ko nalang.

Tapos umupo na ako, tinignan ko sya.

Ang gwapo mo, Jainos.

Sana ako nalang mahal mo.
Hindi kita sasaktan!
Promise!

Kaso mahal mo kapatid ko diba?

Bahala na. Aalis na rin naman kami niyan eh. :)

___________________________

THANKS PO SA PAG-BASA!

IT'S PRETTY BORING BUT I TRY MY BEST NOT TO MAKE IT BORING!

Totoo kaya ang sinabi ni Jainos?

Na mahal niya rin si arki? Keep on reading to know!

Aalis na rin sila arki.

Hays.