จีมินอ่า..ทำไมไปห้องน้ำนานจังเลย ฉันรอจนอาหารเย็นหมดแล้วนะ
อ่า...นัทโต๊ะ ฉันขอโทษนะ พอดีฉันมีธุระฉันต้องไปก่อนนะ
ไปไหน ธุระอะไร กับใคร ทำไมฉันไม่รู้อะ นี่เดี๋ยวนี้มีความลับกับเพื่อนเหรอจีมิน บอกมานะ ไม่งั้นไม่ต้องไป ถ้าไปฉันงอนจริงๆด้วย
อ่า..นัทโต๊ะ คือว่า....ก่อนที่จีมินจะคิดหาคำมาโกหกเพื่อนสาวก็มีเสียงหนึ่งแทรกขึ้นมาว่า
สวัสดีครับผมชื่อจองกุก เป็นเพื่อนจีมินก่อนที่จะเข้าวงการนะครับ พอดีมีธุระอยากให้จีมินช่วย เลยต้องขออนุญาติพาจีมินไปก่อนนะครับ ขอโทษด้วยนะครับที่มาขัดจังหวะการทานข้าวของพวกคุณ
0_0 เพื่อ..เพื่อนเก่าจีมินนี่เหรอคะ ^^
ย๊า..ยายนัทโต๊ะเสียงเปลื่ยนเชียวนะ ทีกับฉันแทบจะอมกระบาล
อ่า..คุณจองกุกคะ เดี๋ยวขอตัวแปปหนึ่งนะคะ จีมินนี่ มานี่เลย มานี่ๆ
ย๊า..นัทโต๊ะ จะลากฉันมาทำไมเนื่ยคุยกันตรงนั้นไม่ได้รึไง เจ้าตัวพูดอย่างอารมณเสีย
นี่เงียบพูดไปเลยนะ แกมีเพื่อนหล่อขนาดนั้นทำไมไม่คิดจะแนะนำให้ฉันรู้จักบ้างงง อ๊ายยยยหล่อมาก ฉันชอบเค้าาา^^ คือ..งี้คุณจองกุกเขามีแฟนยังอะ ติดต่อให้ฉันหน่อยสิ น้าๆๆๆๆ
พูดจบรึยัง จีมินพูดด้วยน้ำเสียงไม่สบอารมณ์นัก ฉันไม่ติดต่อและแกก็ห้ามยุ่งกับเขาด้วย เพราะจองกุกเป็นของจีมินคนเดียว จำไว้ จีมินพูดพร้อมเอานิ้วมือป้อมๆจิ้มไปที่หัวของนัทโต๊ะ
ฉันไปก่อนนะ เจอกันที่ทำงาน บายยยย................
จองกุกรอจีมินนานไหม จีมินวิ่งกระหืบกระหอบ เพราะกลัวคนตัวสูงจะรอนาน
ไม่หรอก เพื่อนจีมินไม่พอใจรึป่าว เอาไว้วันหลังค่อยไปหาน้ายูก็ได้นะ
ไม่ๆๆ ไม่มีปัญหาแค่คุยเรื่องงานนะ เรารีบไปกันเถอะ จีมินรีบพูดกลัวอีกคนจะจับได้ว่าตัวเองกำลังโกหกคำโตอยู่ จะทำยังไงได้ ก็จีมินอยากอยู่กับจองกุกนี่หน่า.
YOU ARE READING
เมเน่จองกุก (Kookmin)
Randomเมื่ออาชีพที่ใฝ่ฝันทำให้ต้องเลือกระหว่างงานและความรัก ขอโทษนะ..จองกุกเราจบกันแค่นี้เถอะ