THE FRIENDSHIP NEVER END...

CHAPTER-22

GRETCH POV;

Nagulat ako sa mga sinabi sa akin ni jem kanina,parang natauhan ako bigla sa mga narinig ko sa kanya.Kasi minsan lang ito magsalita sa akin,at ni minsan hindi ko inisip na mag-aalala pa sa akin sila fille at dzi,pagkatapos nung nangyaring pag-uusap naming tatlo noong isang buwan na ang nakakalipas.Napaisip ako bigla,Oo inaamin ko,ako mismo ang kusang umiiwas sa kanila,After ng mga game namin kahit na may team dinner kami,nag-iisip ako ng iaaliby kay coach para hindi ako makasama sa kanila.

Even ang mga simpleng pag-invite nila baby marge at baby jirah sa akin na magmovie marathon or magnomo sa dorm at magshopping sa mall pilit ko silang tinatanggihan.My God ngayon ko na lang naisip na napakalayo ko na pala sa kanilang lahat.At alam ko sa sarili ko na namimiss ko na sila ng sobra.

GRETCH ; Jem.....uhm,im sorry...kung nahihirapan ka sa sitwasyong ginawa ko sa aming tatlo nila dzi at fille,sorry sa mga pinaggagawa kong pag-iwas at paglayo sa inyong lahat.(sabay hawak ko sa kamay nya). Sorry sa lahat...promise ko sayo jem,itatama ko yung lahat ng maling pinaggagawa ko.Promise ko yan sayo yan jem,ibabalik ko ang lahat sa dati.Kasi.... nahihirapan na din ako at the sametime miss na miss ko na din kayong lahat (with tear eyes).

Dahil sa mga narinig ko kay gretch unti-unti na akong nabuhayan ng loob,dahil sa wakas magkakaayos na ang mga kaibigan ko,tagal ko din itong hinintay,naudlot yung moment namin ni gretch nung sumingit yung nurse...

NURSE ; Ahmm! Miss Jem,Excuse me! May tawag po kayo sa telepono?  

JEM ; Ahm..okay nurse sunod na po ako,Oh gretch dito ka muna ha,sagutin ko lang yung phone call ko baka si coach or si dzi yung tumatawag.Ill be back soon ok! Stop crying na,look oh(hawak ko sa face nya) papangit ka nyan.Smile ka na please..,(iniwan ko muna si gretch at sinagot yung tawag sa telepono).

PHONE CONVO

HELLO! SI JEM ITO.

 babe,si dzi ito,sorry hindi na ako nakapagpaalam sa iyo dyan sa clinic. Si coach kasi ipinatawag ako agad,para alamin yung kalagayan ni gretch.

GANUN BA! OKAY LANG BABE,ANO PALANG SINABI MO KAY COACH?

well hindi ko naman sinabi kay coach lahat,pero hiningian ko ng 1week vacation si gretch,para makapagpahinga ng mabuti,sabi kasi nung nurse kailangan ma-xray yung likod nya.

BUTI PUMAYAG SI COACH...

oo nga eh,buti na lang,kailangan kasi natin syang imonitor araw-araw.ahm jem pinapunta ko dyan sila mae at aeriel para tulungan si gretch makauwe ng dorm,hindi na ako makakabalik dyan kasi pupunta ako sa office.

AH GANUN BA OKAY LANG,KAMI NANG BAHALA SA KANYA.

(hindi ko talaga matiis si gretch,kaya nagtanung na ako kay jem)

babe! how is she,okay lang ba sya? (sad voice)

YEAH! SHE'S OKAY NA AT NAGKAMALAY NA DIN SYA KANINA LANG BAGO KA TUMAWAG.

talaga! im glad she's okay na...haaah!

HEY! PARA SAAN YUNG PAGHINGANG YAN? (tanong ko kay dzi)

wala naman jem,but how i wish na sana bumalik na ang lahat sa dati,i miss gretchen so much.

Hindi ko akalain na si gretch ang may hawak ng telepono,at hindi na si jem.Narinig nya lahat yung huling sinabi ko tungkol sa kanya.