Ελπίδα ...
Το όνειρο ανέτειλε μέσα απ' το βελούδο του ουρανού .
Πύλη κρυφή πίσω από μελανούς κισσούς
οδηγεί στη δική μου Ιθάκη .
Κάνω το βήμα στ' άγνωστο ,
στον Κήπο της Ζωής μου .
Ήλιος ,μέλι , άρωμα κανέλας κι έρωτας .
Οι πεταλούδες με τα ασημιά φτερά
φώλιασαν σ' εβένινα δέντρα .
Μελωδίες από την άρπα του Απόλλωνα
χαϊδεύουν τα άνθη της ψυχής μου .
Δύο περιστέρια νέκταρ και αμβροσία προσφέρουν.
Περπατώ στον Παράδεισο ...
Μα ξάφνου μαύρη θάλασσα
πλημμυρίζει τον οριζοντα .
Ομίχλη κρύβει τη μαγεία .
Στον αέρα αναδυέται μυρωδιά θανάτου .
Ποιος λαβώθηκε απ' το σκοτάδι τούτο ;
Ουρλιαχτά από ετοιμαθάνατα όνειρα ,
πεινασμένοι λύκοι που ακολουθούν τα βήματά μου.
Πού θα τελειώσει ο εφιάλτης ;
Αν προσπαθήσεις να ξεφύγεις ίσως σωθείς .
Αν μείνεις και παλέψεις ίσως χάσεις .
Μα θα πεθάνεις ήρωας και θα αναστηθείς.
Πάλεψε πάλι την έξοδο να βρεις ,
την Πύλη της Ιθάκης .
