Kucuk bir kiz cocugu dusun elinde de beyninde de hic bir seyi olmayan kucuk bir kiz cocugu... Istedigi tek sey isikli ayakkabi olup babasi bildigi adamdan sadece onu isteyen bir kiz cocugu..
Bir cuma gunu yasi ise sadece 5 bucuk o gun oturdugu bolgede pazar kurulacak ve butun arkadaslari ayaklarindaki isikli ayakkabilari cuma gunu o pazardan almislar.. Kucuk kiz bir umut pazara gidiyor o gun babasiyla saniyor ki babasi ona hemen alicak gidiyorlar pazara babasina gosterdiyor
- baba bak arkadaslarim buradan almislar ayakkabilarini
- tamam donuste bakariz
Diyor babasi o kadar mutlu oluyor ki kucuk kiz alacagi icin. Pazar donusu babasiyla yine ordan geciyor ve babasi donup o tezgaha bakmiyor bile oysaki kucuk kizin ayaginda giyecek ayakkabisi olmadigini bile bile.. Agzini acip hic bir sey diyemiyor dese ya bi azarlama yada baska bir seye maruz kalacagini bildigi icin susuyor kucuk..
1 2 hafta derken kucuk tekrar soyluyor babasina tekrar.ayni seyi yasiyorlar bu sefer cesaretini toplayip soyluyor
- baba hani ayakkabi alicaktik?
- alacagiz dedik ya sana.. Diye bir tepkiyla karsilasiyor bizim kucuk ve tekrar soyluyor
- ama baba kac zaman oldu almadin?
Orda neye ugradigini bilmeden yanaginda bir yanma hissediyor kucuk kiz.. Neydi o?? Babasi ona vurmusmuydu? Evet bagirmasina aliskindi ama o neydi? Ilk defa birisi ona vurmustu ve o babasiydi.. Bu nasil olabilirdi cok korkuyordu kucuk eve geldiginde saatlerce aglayip o yasinda bu olana bi anlam vermeye calisiyordu ama nafile.. Demek diyordu demek babam bana bunu yaptiysa herkes yapar diyerek hayata karsi savunmasiz bir hale gelmisti minik cunku yapabilecek hic bir seyi yokt
u diger arkadaslarinin babalarini nasil sevdiklerini gordukce ozeniyordu oda seviyordu ama babasi onu sevmiyordu o bunu dusunuyordu...
