"Love Me Like You Do' ft. Justin Drew Bieber

6.

Als de laatste bel voor de pauze gaat stop ik al me boeken in me tas en ik sta ik op. ''Kom je mee naar de aula?' vraagt Alyssia terwijl ze al haar spullen pakt. ''Sorry, had met Justin afgesproken op het plein.' antwoord ik als we het lokaal uitlopen en stop dan bij de deur. ''Oke, zeg me straks hoe het ging!' zegt ze en geeft me een knuffel. Ik glimlach en geef een kus op haar wang. Tja, wat moet ik verwachten. Ik loop rustig de trap af en zie dat veel mensen me aankijken en hoor veel de zin ''Is zij nieuw?' Ja, dat ben ik. Ik loop door de deuren heen naar het plein toe. De zon schijnt fel in me ogen. Met een hand voor me gezicht probeer ik Justin te zoeken. ''Hij zal nog wel ergens binnen zijn.' mompel ik in mezelf en zoek een bankje op om op te zitten en wachten. ''Loïs is het toch?' hoor ik een stem naast me zeggen. Ik draai me hoofd om en kijk in de ogen van een jongen. ''Rens.' glimlacht de jongen. ''Ja, Loïs ja.' antwoord ik en sla een plukje haar achter me oren. ''Ik hoorde al van veel mensen dat je hier sinds vandaag pas bent.' vraagt Rens en ik verdwaal in zijn ogen. Helderblauw en een prachtige lach. ''J-ja, dat klopt ja. Ben verhuisd naar hier.' antwoord ik en ik glimlach. ''Je hebt mooie ogen.' zegt Rens en ik kijk naar beneden omdat ik merk dat ik begin te blozen. ''A-hum. Loïs, kan ik je spreken?' hoor ik rechts van me. En ja hoor, als ik me omdraai zie ik Justin daar staan. ''Uh, ik spreek je nog wel!' zeg ik tegen Rens en loop naar Justin toe, die heel kwaad naar Rens kijkt. Justin slaat een arm om me heen en samen lopen we weg. ''Wat is er met jou?' zeg ik en sla meteen zijn arm van mijn schouder af. ''Je moet niet met hem omgaan, Loïs.' ''Oh sorry meneer Bieber, maar volgensmij mag ik dat zelf uitmaken?' antwoord ik met agressie en stop met lopen. ''Nu doe je het weer Loïs..' zegt Justin en zucht. ''Ik wil gewoon normaal met je praten maar jij geeft me niet eens de kans. Zo egoïstisch dat je bent. Ik zie je wel weer. Doei Loïs.' zegt Justin en loopt met grote stappen weg van mij. Ik kijk hoe hij wegloopt en dat hij naar Rens loopt. Hij zegt iets, maar ik kan niet horen wat, en loopt dan naar binnen. Het zag er niet uit alsof hij iets heel liefs zei. ''Shit Loïs, misschien ben ik ook wel zo erg.' praat ik in mezelf en haal mijn hand door me haar. Ik heb Justin weer afgezeikt zonder dat ik hem de kans gaf. Maar hij is zelf ook een lul, dat hij mij meteen voor egoïst moet uitmaken. Al snel gaat de bel, wat betekent dat de volgende les begint. Ik loop met me handen in me zakken naar binnen, opzoek naar het lokaal waar ik heen moet. De laatste 2 lessen die we vandaag hadden heb ik niks tegen Alyssia gezegt. Ik heb alleen maar nagedacht over Justin. Hoe kon ik nou zo stom zijn. Als de laatste bel gaat loop ik meteen, zonder me boeken in me tas te doen, naar onze kamer toe. Ik open de deur, gooi me tas in een hoek en ga op me bureaustoel zitten. Ik staar maar een beetje dom voor me uit, ik moet met Justin praten. ''Hey meis, wat is er toch met je? Sinds de pauze zeg je niks meer.' hoor ik de stem achter me zeggen. Duidelijk de stem van Alyssia. ''Ik heb het verpest.' snik ik en veeg me tranen weg die over me wangen heen lopen. Alyssia pakt haar bureaustoel en komt naast me zitten. ''Wat is er gebeurd?' vraagt ze en draait mijn stoel zodat ik naar haar gedraaid zit. ''Justin. Ik heb het verpest. Ik deed weer stom. Hij noemde me een egoïst.' stamel ik en leg me hoofd in me handen. ''Hee lieverd, rustig aan. Misschien moet je hem even bellen ofzo?' zegt Alyssia terwijl ze over me rug heen wrijft. ''Ik weet het niet, ik denk niet dat hij uberhaud met mij wil praten. En daarbij heb ik zijn nummer niet eens.' zeg ik en stel een heel klein glimlachje op mijn gezicht. ''Slaap er anders over, je ziet hem morgen sowieso weer.' stelt Alyssia me gerust. Ik haal me haar uit me gezicht en geef haar een knuffel.