Merhaba benim adım Bahadır. Size babamın hayatından birkaç parça anlatacağım.
Benim adım Tuncay. 7 kardeşiz 3ağabeyim 1ablam 1erkek kardeşim 1de kız kardeşim var. Rizede yaşıyoruz.
Bir kış günü uyurken çok rüzgardan dolayı evimizin çatısı uçtu. Herşeyimiz gitmişti yiyecek bir yemeğimiz yoktu. Ben evin çatısı uçtuğunda evde değildim. Ağabeyimle birlikte merkezdeki fırında çalışıyorduk ağabeyimle bilmiyorduk ağabeyimle bilmiyorduk çatının uçtuğunu telefonumuz yoktu ona verecek paramızda yoktu. Patrondan izin aldık hafta sonu 4 ekmekle eve gidiyoruz. Bir baktıkki babamlar ve ağabeyimler yeni ev yapmaya çalışıyorlar. Gidip sordum. Babama. Babam :
-Oğlum siz ağabeyinle fırında çalışırken çok soğuk oldu kar yağdı evin çatısı dayanamadıve uçtu he bide annen pide yaptı biz yedik siz de yiyin de yardım etmeye gelin dedi.
Sonra kardeşim Muhammet Ali ve Hatice geldi. Onlar yemeğini yedikten sonra 7 km uzaklıkta olan maranımıza bir şeyler almaya gittik. Muhammet Ali tahtadan yaptığımız arabaları almak istedi bende kıramadım al dedim. Neredeyse varmıştık. Muhammet Ali arabalarını dereye düşürdü dere buz tutmuştu ve soğuktu, Muhammet Ali yüzmeyi bilmeden suya atladı. Arabalarını aldı sonra derede ağlamaya başladı kurtarın beni diye bir sopa uzatıp kurtardım Muhammeti tir tir diye titriyodu elleri buz gibi sonra üstümdekileri Muhammete verdim. Eve neredeyse varmıştık ev gözükmüştü Muhammet evi görür görmez koşmaya başladı . içeri girdi Muhammet içeride tanımadığı adamlar vardı koşa koşa yanıma geldi. Muhammet:
-Ağabey içerde başka başka adamlar vardı . dedi
Elime yerden bir sopa aldım. Koştum adamlar benim ayak seslerimi duyunca kaçtılar . içeri girdik Muhammetin orada kıyafetleri vardı.üstünü giyindi ne alacaksak aldık ve eve gittik. Annem yine döktürmüştü bu seferde mıhlama yapmıştı. Hepimiz yedik . olanları babama anlattım babam şükür edinki bişe çalmadılar dedi.sonra ağabeyimle ben fırına diğer 2 ağabeyimde çay fabrikasına Muhammet Ali okuluna ablam ve Haticede çaylığa. Ben ağabeyimle fırına gittik. Ustamız kaç haftadır vermediği haftalıklarımızı vedi. tam da hamur yoğururkenbir ses geldi ses ustanın telefonundan geliyodu. Usta telefonu açtığında arayan annesiydi. Annesi ustaya babanın durumu vahim açil gel demiş. Usta haftalıkları ve kumbaramızdaki paraları istedi ve dedi ki. Usta :
-Çocuklar üzülmeyin ben size köyden verdiğimde geri veririm dedi.
Bizde ağabeyimle dükkanı kapatıp eve gittik.
Evde babam üşüyordu hemde çok elbisesi yoktu varsa bile heyeri yırtık pırtıktı. Üzülmüştüm usta paraları almasaydı babama gidip elbise alkacaktım. Ağabeyime bağırdım annem burda değiller dedi. Neredeler dedim. Onlar bugün ek iş yapıyorlar dedi. Babam kısık bir sesle oğlum dedi . efemdim baba dedim. Oğlum şu 30 lirayı al un ve et al dedi . Annen etli pide yapar dedi. Babama dedim baba bu sende kalsın ben alırım dedim. Yola çıktım cebimi karıştırdım 100 lira vardı sevindim. Kasaba vardım 5 kg et aldım .Kasaba 50 lira verdim .fırından bedavaya un yerine kolay olsun diye hamur aldım. 50 lira daha vardı o 50 lirayıda babama elbise aldım. Elbise 45 liraydı. eve döndüm babama kıyafetleri verdim. Babam anlımdan öptü aferim evlat dedi. Annemede hamur ve eti götürdüm annem beni düşündün aferim dedi. Muhammet Ali ye de o kalan 5 lirayı verdim oda beni öptü .
