Nagmahal.
Niloko.
Sinaktan.
Ginago.
Binago nya ako, binago nya ang walang emosyong babaeng tulad ko.
Akala ko sya na.
Akala ko I already found the guy who can be stay with me forever.
But I was wrong.
Tinanggap ko lahat-lahat.
Nagbulag-bulagan ako. Kasi akala ko totoong mahal nya ako. Harap-harapan akong niloloko but I just accepted it.
Alam ko sa sarili ko na isang napakalaking ka-TANGA-han nitong ginagawa ko.
One day I was so happy, because I thought we were going on a date.
But I was wrong again.
In the middle of the soccer field in our school he broke up with me.
I cry in front of him.
I kneel down and please him na sabihing nagbibiro lang sya. He just laugh and said,
"Look at you, hahaha hindi ko akalaing mamahalin mo ko ng ganito ah. Hayys ang lupit ko talaga. Pero pasensya ka wala akong balak na balikan ka. Nagandahan lang naman ako sayo eh. Hmm tsaka na-challenges na din, knowing that you are the emotionless girl in this school. I didn't expect this."
Once again he laugh like there's no tomorrow.
How could he do this to me?
"Sige na nga minahal naman kita eh, kaso may bago na ako. And guess what? Magaling sya sa kama."
Hindi na ako nakapagpigil, inipon ko ang lakas ko para tumayo.
*PAK*
I slapped him hard.
"Tandaan mo ang araw na ito. Tandaan mo ang araw na pinakawalan mo ang isang Frae-Hee Clea Myeon kapalit ng isang babaeng pangkama lang. Tapos na ako sa pagiging tanga, maghintay ka lang next time ikaw naman."
Pagkatapos kong sabihin sa kanya ang mga katagang iyon iniwan ko syang nakatayo sa gitna ng field.
Pinitik ko ang noo ko ng maiisip ko kung gaano ka-TANGA ang ginawa ko.
It will never happen again.
NEVER!
I came to a relationship to become happy, not to become stupid.
***
"Don't judge the story by it's prologue."
