Hera POV
Nakalabas na rin ako ng hospital sa wakas
Andito kami ngayong mga lee at mga chan sa bahay namin dahil sabay sabay kaming mag didinner
Nakaupo na ko sa pwesto ko ngayon habang kumakain , sila naman ay nagkwekwentuhan na at nagtatawanan
----
Natapos ang dinner ng hindi ako nagsasalita
Andito ako ngayon sa sala nagulat na lang ako ng
"Can we talk" - yuri
Tinignan ko siya at tumango tango ako
"Yung tungkol sa incidente na nangyari" yuri
"Spill it" me
Oh wag kayo nagtataray ngayon si ateng
Pinaliwanag naman niya na sakin lahat
Pagtapos niya sakin ipaliwanag ay niyakap ko siya pero sandali lang yun wag masyadong tsansing napaghahalataan ei
"Sorry dahil sinisi kita sa pagkamatay ng bestfriend ko" me
"It's ok" yuri
Di ko maintindihan to minsan english yung salita at minsan naman ay tagalog
"Nuod na lang tayo ng movies" me
"Sige anong movies" yuri
"Hmmm action na may love story" me
"Ok" yuri
Ok lang talaga ang dami ko kayang sinabi tapos ok lang yung sasabihin niya
Nanuod na nga lang kami
Mr. Wong POV (siya po yung tinutukoy ng mommy nila yuri nasa chapter 20 po)
"Ano nang balita" me
"Buhay daw po boss yung anak ni mr lee na babae pero yung anak ni mr yu ay namatay dahil sinalo niya yung unang bala para sa anak ni mr lee"
Super hero ah tsk
"Asan ngayon ang pamilyang lee at chan ?" Me
"Magkakasama po sila ngayon sir"
"At bakit naman sila magkakasama "
"Hindi pa po namin alam sa ngayon per~
Hindi ko na siya pinatapos
BANG
Binaril ko na agad siya sa ulo ang ayoko sa lahat ay yung mga mababagal kumilos
Sinenyasan ko ang isa kong tauhan at
"Kumuha ka ng bagong mag iimbistiga" me
"Yes sir"
Tumalikod na ko sa kanila
Hindi pwedeng magsama ang mga lee at chan hindi nila ko pwedeng matalo mananalo ako tatalunin ko sila mag babayad sila
>>>>>>>>
Enjoy Reading
BINABASA MO ANG
Falling Inlove with HIM ❤ (COMPLETED)
Подростковая литератураPano kung mainlove ka sa taong una pa lang ay galit na sayo ? Pano din kung siya ang dahilan kung bakit mapapahamak ka ? Mapapatawad mo pa ba siya ? - Hera Mhae Lee Nung una galit ako sa kanya pero hanggang nagtagal di ko namamalayan...
