Prof. Hersenstein

Robot-vriend peter en de hersenspoeler

Hij deed de TV uit en ging weer aan zijn bureau zitten. Hij dacht heel lang na... Ik moet iets onopvallends bedenken om dat bij een slim iemand zou komen en de hersens steelt. Ik gebruik een pen als onopvallend voorwerp. Prof. Hersenstein had een gat gemaak in de pen waar de hersens in zouden worden gezogen. Hij schreef ak zijn ideeën op een blaadje. Maar een pen is te klein om de hele hersenen in te stoppen. Dus moest ie alles weer weg tipexen. Pling! Tipex! Dat kan ik gebruiken! Dan gaan al de hersenen in het potje, in de dop zit een piepklein gaatje en een lasertje. De laser maakt een gat in het hoofd en maakt de hersenen vloeibaar, zodat ze door het gaatje naar binnen kunnen. Maar hoe krijg ik in godsnaam een tipexpotje bij een slim iemand en wie houd het potje tegen dat iemand aan? Pling! Ik bouw een Robot! Dagen en nachten lang zat prof. Hersenstein aan zijn robot te werken. Het werd een namaak van een kind van ongeveer 10 jaar die in een klas op het Zeggelt zal komen. De prooi is al uitgezocht namelijk: Ricardo Steen, een slimme jongen met veel fantasie. Na een paar dagen was de robot af, hij kreeg een naam: Peter. Hij ging ook de hersenspoeler 3000 bouwen. Na 2 weken was de hersenspoeler af... Hij begon zijn missie!!

Een paar dagen later...

"Stilte!" zei de juf. We hebben een nieuwe leerling: Peter Kooi. Ricardo zij tegen Levi:"wat een raar kind." "Ja inderdaad, hij kijkt zo raar." zei Levi. Maar na een paar dagen bleek die Peter best wel aardig te zijn. Alleen er was één raar ding aan hem: Hij was verslaafd aan tipex. Hij vraagt telkens aan Ricardo of hij met tipex wou spelen, Ricardo vond dat wel raar. Maar het bleek best leuk te zijn. Op een dag deed Levi zijn spreekbeurt over robots. Peter werd toen heel rood en stil, hij wou zelfs niet meer met tipex spelen! "Wat is er aan de hand met jou, en waarom doe je zo raar?" zei Ricardo. "Niks, gewoon" antwoordde Peter.