*life is so unfair*

49 4 0
                                    

Krystal's POV

kanina pa ko hawak ng lalaking epal na to!! nabbwisit nako.

*calling*

binitawan nako ni jul- nung lalaking epal .

tinignan ko yung phone ko.

+63930*******

sino kaya to?

"krystal reyes?"

sabi dun sa kabilang linya .

"opo, ako nga po, bakit po?"

"na'hit and run po yung nanay nyo"

bigla akong kinabahan.

wag naman sana .

"PO?! SAAN?! BAKIT?! PANU?!"

napasigaw ako sa sobrang gulat ko.

" dito sa *toot* hospital "

"sge po, otw na po, thankyo po"

binaba ko na yung phone then napatingin ako sa kasama ko.

nakatingin din sya skin.

sguro nagtataka sya kung bat ako napasigaw ..

pero di yun ang importante .

"hm, una nako ah? emergency lng . sge thankyou mr.savior*smile*

di ko na sya hinintay magsalita .

umalis na agad ako.

nakita ko si aira ska sam .

umiiyak si aira?

bakit?

gusto ko man syang lapitan para tanungin . pero

mas kailangan ako ni mama ko ngayon .

lakad-takbo na yung gnagawa ko .

paglabas ko ng gate .

pumara agad ako ng taxi .

"kuya sa *toot* hospital po tayo. pakibilisan nlang po"

sabi ko sa driver.

after a few minutes .

nandito na ko.

tumakbo agad ako nurse station at nagtanung.

"miss, asan po yung babaeng na hit and run?"

"ah. si mrs. santos? nasa ER po"

ER?

as in emergency room?!

lord, please . sana ok lng sya .

sa sandaling panahon na nakasama ko sya . napamahal na sya skin .

nasa labas ng ER si paula .

umiiyak ..

"p-paula . anu n-nangyari?"

kinakabahan ako sa magiging sagot nya .

please. sa hindi !

O.O

niyakap ako ni paula.

"w-wala na *sob*"

anung wala na?

h-hindi pwede to!!!

"a-anung wala na? h-hindi kta maintindihan"

sana nagbibiro lang sya .

"agaw buhay na sya nung tinakbo dito *sob* na hit and run sya *sob* ako dapat yung masasagasaan *sob* pero tinulak nya palayo *sob * kaya sya yung nasagasaan *sob* i hate myself krys, this is all my fault *sob*"

naiyak na lng din ako .

wala din akong magawa .

nakayakap pa rin skin si paula .

ngayon ko lng naramdaman kung ganu kamahal ni paula si mama.

dahil sa yakap nya skin ngayon .

naramdaman kong kapatid din ang turing nya skin .

naghiwalay lng kami sa pagkakayap nung lumabas yung doctor.

"are you the daughters of the patient?"

"yes doc."- paula

nag'nod lng ako.

"we do our best , but.. wala na talaga . sorry to say . kayo ng bahala sa katawan nya"

tas umalis na yung doctor.

wala na.

wala na talaga .

She's my P.ATahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon