CHAPTER 1: FIRST DAY OF SCHOOL

50 3 0
                                    

quYz GuiDe Me fOr WriTinG 😁 FirsT Time kOnG maGsulaT nG sTorY aT dAhil nAinsPireD AkO kY aTe YanaJin mY fAv. auThOr. ParA sA inYo MaGsusulaT AkO. 😂😂 lol


"Don't JudGe Me If mY wOrk is noT ThaT GoOd like The oTher AuThOrs"😇

************
Kriiiiiiiiiing Kriiiiiiiiing Kriiiiiiiiing
Ugh why so noisy?sh*t! Pagtingin ko sa kaliwa ehhh ang alarm clock lng pla tsk tsk. Tiningnan ko kung anong oras na eh 6:00 am OMG. Ngayon pla ang first day of school ko sa University namin. Gosh why i forget it. Urgh!

Bumangon naku and do my daily routine. Ligo.sabon.toothbrush.bihis. and tanan I'm done. I'm wearing a mini skirt and white long sleeve at pinatungan ko ng dark blue skirt with dark blue neck tie and pair of brown tennis. At inayos ko na rin ung buhok ko na two ears. Hehe eh sa trip ko eh. Naglagay rin aku ng polbo at lip gloss.and also an eyeglasses. And I'm ready to school.

(A/N:nasa multimedia ang pic)

Just wait d pa pala aku nagpapakilala sa inyo btw I'm Elle Jae Park Shin. The one and only successor of PS Group of company. Siguro nagtataka kayo kung bakit aku naka eyeglasses. Di ko rin alam eh hehe joke. Ito kasi yun when i was 7 yrs old, habang namamasyal ako sa park kasama si yaya bigla na lng my humintong van sa harapan ko at kinidnap nila ako.

Habang si yaya ay pinatay nila. Dinala nila ako sa isang liblib na lugar at ginapos. Humingi sila sa mga magulang ko ng ransom money worth of 5millions kapalit ko basta wlang my makakaalam kahit na ang pulis. Bago pa dumating ang mga magulang ko ay may batang lalaki na nagligtas sakin kaya ako nakawala. Tinulungan nya kong lumabas sa abandonadong building nayun Kaya ayon nakalabas kmi. At saktong paglabas namin ay ang pagdating ng mga pulis at ng magulang ko. Pagkatapos nun hindi na huli ng mga pulis ang mga kidnapper. At kasabay nun ang paglaho ng batang lalaki. Hindi ko na sya nakita o nakilala mn lng kahit na sa pangalan.

Hanggang ngayon palaisipan parin sakin kung sino yung batang lalaking nagsagip ng buhay ko. I owe him a lot. Siguro kung di nya ko tinulungang makalabas baka di ako nakuha ng mga magulang ko. I hope someday makita ko na sya.

O sya tama na ang story telling at late naku. Pagtingin ko sa relo 6:55. 7:30 pa ang class ko makakahabul paku nito. Dali-dali akong kumilos at bumaba. Pagdating ko sa baba nakita ko sina mom and dad na kumakain. I greet them.

"morning mom and dad" bati ko sa kanila sabay kiss sa cheeks.

"morning baby"sabay nilang sabi sakin.

"mom i have to go late na po ako sa cafeteria na lng po ako kakain"i said.bago aku umalis ay kumuha muna ako ng tinapay at nagmadaling umalis.

"ok baby wag kang magpagutom i love you" sabi ni mom.

"ok mom i love the both of you"sabi ko sabay halik sa cheeks. Kumaripas na umalis.

Paglabas ko kinuha ko na ang baby ko. At sumakay sa Gold Lamborghini Aventador LP700-4. After 15 mins. Nandito naku sa PS University namin.

PS UNIVERSITY

Nagpark naku at maraming studyanteng tumitingin sakin or should i say sa kotse ko. Sino ba namang hindi mamangha sa ganda ng kotse ko eh limited edition lng to. Buti nga at naka reserve sakin ang isa eh. Kitang-kita ko dito kung pano sila maglaway haha. Tinted itong kotse ko kaya hindi kita dito kung sino ang nagdadrive.kaya i decided to go out and see there reaction. Haha ang iba ang epic ng itsura ngayon lng ba sila nakakita ng babae ang nagmamay-ari nitong kotse.tsk tsk. Bahala sila dyan kasi late na talaga ako.

Habang naglalakad ako marami akong naririnig na mga bulongan. Bulungan nga ba halos dinig ko na nga eh tsk tsk. I hate bitches in this University.

"oh my god srsly? Isang nerd ang nagmamay-ari ng dream car ko? Gosh bitch!"btch1

My Gangster BoyfriendWhere stories live. Discover now