SON KAÇIŞ

bölüm6 boğulma

Birden nefes alamadığımı hissettim ve gerisi yok bende

Okyanustan...

Melisanın arkasından gizlice dolandım ve suyun altına sürükledim onu fazla üstünde durmadan kalktım üstünden ve onu beklemeden suyun üstüne çıktım biz gülmeye başladık ama melisa 1 dakika olmasına rağman hala çıkmamıştı

Sonra bir arkamı dönim dedim ve döndüm keşke dönmeseydim

Melisa suyun üstünde sırt üstü duruyodu ne haraket ediyodu ne de nefen alıyodu nerden anladım biliyonuz mu çünkü göğsü haraket etmiyodu

Ben çok korkmuş olmama rağmen kerem ve berke oyun oynadığını sanıyolardı yanına gitmek istedim ama kerem kolumdan tuttu

Lan gerizekalı kız nefes alıyo bırak lan kolumu yoksa yoksa o elini kırarım dercesine baktım gözilerine ve sertçe çektim konumu ondan

Yanına gittim nabzını kontrol ettiğimde atmadığını fark ettim hızlı haraketlerle gidip anbulansı aradım

Napcamı bilmiyodum korkuyodum annemin ölümünden sonra ilk defa

....

Şu anda ameliyat hanenin başında melisin çıkmasını bekliyoduk ve o ameliyata gireli tam 30 dk olmuştu

Hepsi benim suçum ben tam bi malım ya ne bok yemeye gidip ittiysem kızı suya tam bir malım ya

Ben böyle düşünürken gözlerimden kocaman göz damlaları gelmeye başlamıştı kendi içime attım attım ama artık yeter ben de insanım ya ben de ağlayabilirim yanlız

Ben böyle düşünürken berke ve kerem de benden farksızlardı ağlamaktan kızarmıştı gözleri ama hala ağlamakta ısrarcılardı

Ben hastanenin kantinine gidip içecek bişeyler almaya gidiyodum ki telefonuma msj geldi yaseminden di

" melisaya ulaşamıyorum nerde olduğunu biliyo musun?"

Demiş söylesem mi acaba ama onunda da hakkı var en iyi arkadaşı sonuçta bunları düşündükten sonra cevap yazdım:

"Melisa yoğun bakımda şu an"

Dedim anında görmüş olacak ki hemen cevap verdi bana

" hangi hastane"

Cevap verdim hemen

" .... Hastanesi"

"Tmm"

Dedi acaba söylemese miydim ki ama yok ya onun da haberi olması lazım aynen aynen

Bizimkilere de içecek sıcak bişeyler aldıktan sonra bizimkilerin yanına gittim

...

Tam tamına 2 saat olmuştu ama melisa hala ameliyat haneden çıkamıştı artık iyice korkmaya başlamıştım ya ona bişey olursa ben o köpeğe nasıl bakardım ben onsuz naparım doğru soru bu ne zamandır karşıma çıkan ilk iyi insanı da kaybedemem buna ne bu lap dayanır ne de bu beden

Ben onun okula hatta sınıfa geldiği gün kafamı dahi kaldırmadım neden biliyo musun çünkü ben onu zaten tanıyodum

2 sene önce...
Okyanustan devam...

Şu nefret ederek gttiğim iş gezilerinden birindeydim yine annem öleli tam 2 ay olmuştu onsuz hayat resmen cezaydı bana

Mal gibi şirkette oturmicaktım heralde tabiki gezcektim kos koca izmite gelmiştim dibine kadar gezicem tabiki

Babama haber verip çıktım şirketten ilk önce bir parka gidip çimlerin üzerine oturdum ve telefonun navigasyonundan gezilcek yerlere bakıyodum ki biri resmen tepeme düştü

Bilerek mi yaptı bilmiyorum ama çok güzel bakıyodu çok doğaldı o düştüğü an gözlerinin içine baktım gözleri yeşildi ama o gökyüzünden daha derin bakıyodu bana

Bir anda gözlerini kaçırdı benden ve kalktı üstümden yanımda diz çöktü ve

-çok özür dilerim valla isteyerek olmadı

Diyecek bişey bulamamıştım biraz düşündüm ve tam bişey söyleyeceğim anda birisi 'melisa' diye çağırdı

Kız arkasını dönerek
- bir dakika anne hemen geliyorum

Tabi o zamanlarda her anne lafını duyduğumda ağlıyodum tabi o kız da anne diyince bir anda dugulandım ve gözyaşlarımı tutamadım

Benim bu halimi gören kız bir Anda beni öptü ve kızaran yanaklarıyla beraber koşarak uzaklaştı yanımdan...

GELECEK...

Ben onun gibi birine annemden sonra hiç rastlamadım ve raslıcamı da sanmıyorum bu yüzden onu kaybetmeye niyetin yok ve kaybetmicem de

6 saat sonra...

Ben o kadar masum bir kıza nasıl yapabildim bunu diye düşünürken birden ameliyat hanenin kapısı açıldı ve oradan başı önünde ağlamaklı bakışlarıyla beraber bir doktor çıktı

Öncelikle bizi şöyle bir süzdü sonra başını yere eğerek konuşmaya başladı

"Çok zorlu bir ameliyatı fakat ameliyat umduğumdan daha iyi geçti fakat şöyle bir durum var hastamızı 24 saat uyutmak zorundayız eğer kendi başına uyanırsa hiçbir tehlike olmadan hayatına devam edecek eğer uyanmazsa yapabileceğimiz bir şey kalmicak"

Dedi ve ağlamaklı bakışlarını bizden ayırıp hızlı adımlarla ilerlemeye başladı

Bu durumu annesi öğrenince baygınlık geçiren annesinin yanı sıra direk bana sarılan berke mi desem yere yığılıp kalan kerem mi daha iyi desem yoksa hayalleri yıkılan kendime mi üzülsem bilmiyorum

Ne yapacağımı ne söyleyeceğimi melisaya bişey olursa ben o berkenin keremin yüzüne nasıl bakardım ki