Schrijfsels

De Muur

Een schrijfsel gebaseerd op Pyramus en Thisbe
Oorspronkelijk verhaal door Ovidius

Waarschuwing: Dit schrijfsel bevat inhoud die gevoelig kan liggen. Lezen is op eigen risico

Het was die nacht, die ene nacht
De nacht dat we elkaar voor het laatst zagen
De nacht voor daar opeens die muur stond
Die ene laatste nacht

Die nacht spraken we af net buiten Berlijn
Om twaalf uur zouden we er allebei zijn
We wilden trouwen maar we waren allebei te klein
Die nacht, die ene nacht

Bij de witte rozenstruik liet ik je altijd zien hoeveel ik van je hou
We zoenden elkaar, maar haastig en gauw
Onze ouders mochten mij niet zien met jou
Die ongewone nacht

Jij ging naar West en ik naar Oost
Op mijn kastje staat nog steeds jouw roos
Als ik denk aan jou dat voel ik dat ik bloos
Die liefdevolle nacht

Ik wachtte, en wachtte, die avond daarna
Ik dacht: Misschien heb je straf van je pa of je ma
Ik kon niet wachten, en ging je achterna
Die rusteloze nacht

De klok die tikte aan: twaalf uur
Ik liep richting Berlijn, maar het weer was best guur
En toen zag ik hem: de muur
Die verschrikkelijke muur

Gelukkig kwam jij aangerend daar
We keken naar elkaar
Voor je hoofd had je je handen
Om je te beschermen tegen vijanden

We spraken af, dag na dag
Tot je opeens niet meer zag
Ik miste je, je alles, je liefde, je lach
En ik wachtte niet op een uitslag

Ik dacht dat ik je nooit meer zou zien
Ik wenste je terug
Ik liep naar de muur
En toen zag ik je
Maar ik zag je liever nooit meer dan dit

Je lag daar
Alleen
Met een bleke huid
Een lege blik in je ogen
Bloed over je kleren
Ik zag voetstappen die niet van jou waren
Flarden stof en spetters bloed overal
En een pistool bij je zij

En ik boog me over je heen
Ik huilde
En huilde
En huilde
Tot ik geen tranen meer had

In het pistool zat nog maar een kogel
Alsof het was voorbestemd
De muur had ons levend willen scheiden
Maar de dood kon ons voor altijd verenigen
Met mijn hand plaatste ik de loop tegen mijn slaap
Ik hoorde een knal
Toen verdween alles voor mijn ogen

En de struiken waar we hadden afgesproken
Droegen voortaan paarse rozen
Blauw van onze tranen
Rood van ons bloed