Stuck In A Memory

Chapter1: Dream

"Mom please dont leave I need you" a little girl screams
"Mom pleaseee"
"Dont move. Be a good girl"
The little girl cried,iyak lang siya ng iyak. Gusto kong igalaw ang paa ko pero di ko maigalaw para itong ipinako saking kinatatayuan. Hindi ko alam pero parang pamilyar ang bata at ang kanyang Ina. I think I've meet already,di ko lang matandaan. Pinagpapawisan na ako gusto Kong aluin sa pag-iyak ang bata but I can't move my feet.
"Baby please stop crying you're mom will come back trust me" I said
Pero iyak parin ng iyak ang bata she don't even notice my presence. I walk towards her. Malapit na ako ng bigla akong nabasa.
"Gumising ka! Hindi ka senyorita dito! Sampid ka lang! Gising ng makapagtrabaho ka!
Sigaw ni Tita Nena sabay buhos sakin ng maaligamgam na tubig

Agad akong bumangon at inayos ang higaan ko. Isang buwan na akong nandito,nagtitiis sa masama nilang trato sakin. I smiled. Even if they hurt me,I still gave thanks to them. I cant remember anything about me. Even the people here in Davao can't recognized me. Thanks to Tita Nena for taking care of me sa loob ng isang buwang wala akong maalala kahit pangalan ko. Im still thankful to have them. But I always think to myself, where do I really from? Where's my parents?

"Anong pang hinihintay hintay mo dyan! Magbihis ka na!"

I was shocked by her shout but still I still have the guts to change my clothes. It's already 4am ng madaling araw. Oras na para magbenta ako ng isda sa palengke.

"Biliiiiis! Ang bagal!"

Agad akong tumakbo kay Tita Nena.

"Hoy Lea! Maghugas ka ng pinggan!" Sigaw ni Tita Nena sa anak niya
"Oo na as if may choice pako!" Sigaw nito pabalik sabay padabog na naglakad

Naalala ko ang batang napanaginipan ko. Pinipilit niyang wag siyang iwan ng Ina niya,humihinging at nagmamakaawa. Samantalang si Lea,parang wala lang sa kanya.
'We should appreciate everything we have before it turns to what we had.' Bulong ko sa sarili ko

"Bilis na lyka! Tayo na!"
Sigaw ni Tita at agad na naglakad

Sa isang buwan kong pananatili rito,binigyan na nila ako ng sariling pangalan. Araw araw akong nagtataka kung bakit wala akong maalala kahit ano. Isang beses kong tinanong si Tita kung saan nila ako natagpuan ang sabi nito sa dalampasigan lang. Pilit kong inalala ngunit wala talaga.

"Miss magkano tong kilo ng bangus niyo?" Tanong ng isang costumer
"180 po kuya" sabi ko
Parang hindi niya ako narinig kahit nakatutok ito sakin. Ikinaway ko ang kamay ko sa harap niya sabay sabing "Yohoo 180 po kuya,bangus po 180" tyaka naman ito natauhan
"TINDERA KA BA TALAGA DITO? ANG GANDA MO MASYADO" sabi niya. Instead if answering his question, I just smile ang give him his order.
"Oh keep the change" sabi pa niya
"Naku wag po" sabi ko at ibinalik sa kanya ang sukli
"Miss tanggapin mo na kung hindi hindi ko bibilhin to" sabi niya sabay taas sa supot na may bangus sa loob
"Salamat po talaga ko kuya" sabi ko sabay tanggap sa sukli. Syempre dapat maubos ko ang paninda ko no!
"No worries at wait wag mo ko tawaging kuya Im only 28" he said I just nodded
"What's your name miss pretty hmm?" He asked
Tiningnan ko siyang mabuti. Mataas ilong,makurbang pilik mata,maputing ngipin at may dimples pa! Nakakaakit din ang mata niyang malakulay kape
"Done checking?"
"Ayy kabayo!" Sigaw ko sa gulat
"Where?Did you just call me horse?wtf!" He said
"Naku di po kuya ay hindi ay hindi po talaga nagulat lang po ako! Lyka po name ko po" Sabi ko
"Well Im Drake nice to meet you Lyka" sabay lahad nito ng kamay. Maglalahad din sana ako ng kamag ng biglang...
"SABI KO MAGTINDA DI MAGLANDI! TIGNAN MO ANG DAMING CUSTOMERS NAGHIHINTAY MATAPOS USAPAN NIYO UMALIS NA TULOY ANDOON SA KABILA!" biglang sigaw ni Tita Nena
"Sorry po tita" paumanhin ko
"Don't worry I'll buy this all your fishes! How much?" Sabi ni Drake
"Papakyawin mo sure ka?" Paninigurado ni Tita
"Yes" patangotangong sagot ni Drake.
"Ah sya sge lyka ilagay mo na yan sa supot lahat" nakangising utos ni Tita
Pagkatapos kong ilagay ang mga isda ibinigay ko na agad kay Drake at biglang sumulpot ang isang bata.
"D bili tayo chicharon dun po oh" sabi ng bata kay Drake sabay turo
"Anak mo?" buglang napalingon ang bata at si Drake sa akin at ngumiti
"Ah Oo" sagot nito
Bigla akong nasimangot sa narinig ko agad kong niligpit ang mga gamit nin ng makaalis kami agad. Natapos ko nang iligpit ang lahat ng napansin kong di parin umuwi si Drake at ang anak nito.
"Ah sir drake ano pa pong kailangan niyo?" tanong ko
"Gusto ko lang tapusin ang sagot ko sa tanong mo" sagot niya
Medyo naguguluhan pa ako sa sinabi niya nang bigla siyang nagsalita ulit "Oo anak ko to,anak na kasi ang turing ko sa mga batang pasyente ko eh,Im a doctor by the way"
"Ah eh uh uh---"
"HOY LYKA BILIS UWI NA TAYO!" naputol ang sasabihin ko nang biglang narinig kong sumigaw si Tita.

Agad akong nagpaalam sa lalaki at tumakbo papunta kay Tita nang may mga ngiting nakaguhit sa aking labi.
"Nice" bulong ko saking sarili

PS: Di po ako magaling na writer beginner pa po ako. So please comment below👇 Para mainspire kong tapusing ang kwentong to. Thankyouuu po:)