When Tadhana Make Love

chapter 2.

Magisa akong kumakain ngayon sa canteen, two days na kasing absent ang bespren kong hilaw na walang iba kundi si Bianca, sinundo kasi nila ang ate at mama nya, tapos overnight pa sila. Tss.. lame day right now. *yawn*.

Makapoy akong ngumunguya ng burger nang may biglang umepal sa harapan ko. " hi Ally? , uhm.. pwede makijoin?"

"Go ahead. " tipid kong sabi. Umupo naman cya at inilapag ang tray nya ng pagkain. " thanks. " he answered.

"Magisa ka yata ngayon?" Tanong nya.

"Yeap, wala kasi si Bianca, napaka kapoy ko tuloy. Wala akong maasar eh. " sabi ko tapos kumagat ulit ako ng burger.

"Ahh, okay.. pwede namang ako, tutal, wala rin naman akong masyadong kaibigan dito sa universal high, . "

"Im fine.. " tipid kong sagot, tapos uminom na ko ng juice na inorder ko,  tapos? Umalis na ako.  Para akong isa sa mga naligaw na zombie sa walking dead kung maglakad, napaka kalmado kasi ng panahon ngayon, tapos, parang lahat ng stupidents ngayon, walang energy? .. gosh!, nahawaan nako.

Habang naglelecture ang professor namin, hindi namin mapigilang humikab, pati nga si professor Mel kanina eh, wala na cyang naituro kasi puro hikab na cya, kaya kung iisipin ko din naman, kung nandito si bianca? Malamang na kapoy rin yong bruhang yon.

"Okay class...... *yawn* class dissmiss. " kapoy na sagot ni professor Kit.

Lahat naman kami ay kapoy parin kahit uwian na, sa may hallway na ko dumaan papuntang college building, kesa naman sa maglalakad sa na katapatin mo ang araw diba? Chaka, ayokong mangitim ng kahit 1% ang soft and white skin ko.

"Hi Ally!"

"Holy fck sht!!!" Gulat kong sabi, isang malakas na hampas naman sa braso ang naabutan nya saakin. " ouch!!" Sigaw ni Andrei.

"Nakkagulat ka naman Andrei!, pwede ba?, ayoko pang mamatay!" I shouted while nakahawak ako sa dibdib KO.

"Luh!?, ang OVERACTING?, gusto lang kitang gantihan kasi iniwan mo ko kanina sa canteen eh!, para tuloy akong tanga kanina. "

Nagcross arm ako. " ayoko ng mga lame kasama at alam mo yun!"

"Uwo na, pero, pleasee??, kahit one day lang? Hayaan mo nalang na maging lame ang thursday mo please?"

"Ano ko? Sira ulo? Lame na nga ang araw ko tapos hahayaan ko pa? Hahahaha!, nagpapatawa ka talaga! Eh nuh?"

Sasagot na sana si Andrei kaso may biglang tumakbo na stupident na sa gitna pa talaga namin dumaan, fvck shet!, sa sobrang bilis ng takbo nya, pati ako?, nalupagi!. "Ouch!!" Sigaw ko. Waaaaaà!, ang sakit ng pwet ko.

T~T. " hoy!!" Sigaw ni Andrei.

"What?" Kampanteng sagot nung walang hiyang nakabangga saakin.

Nuong napatingin ako kay Andrei, nanlaki ang mga mata nya, " hey?, would you mind' na help me here?" Tanong ko kay Andrei,  iniabot naman nya yung kamay nya sakin tapos sa braso nya ako humawak, kita ko na kasi na pasmado cya. Eww.

Napatingin ako dun sa lalaki. " hindi ka man lang ba magsosorry ha!?" I said in sarcastic voice.

"Sorry san?" Tngna!, hindi!, wag ka magsorry wala namang nangyari eh! Tsss.. -_-.

"Wow ha? , hellow?, nabangga moko then what?, hindi mo na nga ako tinulungan?, hindi kapa rin magsosorry. ??"

"Kasalanan mo na yun, nakaharang ka sa dinaraanan ko. " bakit ba ang cold nya!??, nakakainis tuloy

"Uso magexcuse me ha!?, " nagsalubong na ang kilay nya, at tinaas ko naman ang kilay ko.

"Eh sa hindi uso sakin eh, !" Yan nalang ang huling sinabi nya then, tumalikod na cya.