Geceye şiir yazdım, birleşimi sen olmuş. Sonra oturup saatlerce izledim. Mutluluğuma mutluluk serpiştirdi sanki kağıda seni yazmak. Belki biraz üzdü kağıda seni yazıp sana yazamamak. Biraz umut koysaydım cümlenin sonuna geçer miydi? Hayatımı adasaydım sana, gençliğimi yaksaydım uğruna. Dipsiz maviye kafa tutup denizin dibindeki karanlık olsaydım senin için ya da dağları dize getirseydim yolunda. Anlatsaydım seni parça parça bulutlara. Seçseydim evrendeki en güzel şarkıları sana. Gerçi en güzel şarkı da senin adın ya kulağımda. Şuan yine seni hatırladım, ya da belki hiç unutamadım ama bundan sonra aklıma geldiğin kadar kalbimdesin, nefsim şahit...
