Bugün her zamanki gibi erkenden kalktım. Her zaman gittiğim yere gitmeliydim.
Bana mutluluk veren bir yere.Çekmeceyi açtım.Burada sayamıyacağım kadar çok çizim vardı.Ama hepsinin üzeri çarpı işareti ile çizilmişti.Bir "of "çektim ve yüzüme düşen turuncu saçlarım havalandı.Aynadan kendime baktığımda saçlarını bir kez de olsun taramadığımı fark ettim.Beyaz aynalı makyaj masamın-üzerinde hiç makyaj malzemesi yok-üzerindeki tarağı aldım ve saçlarını taramaya çalıştım.Hep düğüm olmuştu saçlarım. Taramayı becerdim ama elimde bir tomar saç kaldı. Saçlarımın sırtıma kadar uzandığını bilmiyordum. Aynadan kendime bakarak dudaklarımı boşver dercesine kıvırdım.Üzerime bir deri beyaz tayt ve deri beyaz boğazlı bir penye geçirdim.2000'li yıllardaki kıyafetleri görmüştüm. Bizimkilerden çok ta bir farkı yoktu.Evden çıkmadan önce benim eskimiş güvenlik mekanizmam sofi'ye " Kapıyı kimseye açma "dedim. Zaten 75katlı bir binanaın çatı katında yaşıyordum. Sadece 2tane odam vardı. Aslında şimdiki zamanlarda evdeki elektronik mekanizmaya göre zenginlik fakirlik ayrımı yapılıyordu. E tabiki de bende eski sofi'mle beraber fakir grubuna giriyordum." Hadi bay sofi" dedim.Sofi'nin bana cevap vermesini beklemeden kapıyı kapatıp çıktım. Asansör çatı katına çıkmıyordu bu yüzden bir aşağı kata inmek zorumdaydım. İçimden bu yerden taşınma isteği geçti ama param yoktu çalişmalıydım ama olmuyordu hangi işe girsem hemen kovuluyordum. Asansörün tuşuna her zamanki gibi çok fazla bir şekilde bastım ve asansör beni uyarınca yerimden sıçradım "Tuşlara çok fazla basmamalısın Sara"dedi.Ve bende
" Beni bu şekilde korkutmamalısın Em"
"Benim adım Em değil Emiliy."
"Bundan sonra sana Em diyicem."dedim.Bunu bilerek yaptım çünkü elektronik aygıtlar kendilerine yanlış isimlen hitap edilmesinden hiç hoşlanmaz ama bence bunun sebebi bazı sürümlerin diğerlerinden daha iyi olması.Her zaman bu konuya çok takılmışımdır.
***********************
Yüksekliği 1km olan Jaskhun kulesine çıktım. Bu kule Röjülvan'ın en uzun kulesidir.Buraya bayılıyorum ama en üste çıkmak yürek ister. Her sabah şehirde sürekli olarak buraya ben çıkarım. Burası benim kafa dinleme yerimdir. Akşama kadar burada vakit geçirdim ve eve gitmeye kara verdim. Evin yolunu tuttum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Zaman Bükücü
Science FictionBen Sara. 17 yaşındayım. Hükümet için büyük bir tehtitim. Bunun dışında,peşinde olan bir çok hükümet karşıtı örgüt var. Onlardan kaçmak zorunda olmak hayatımın tek değişme yen gerçeği. Neden mi peşimdeler? Çünkü ben bir zaman bükücüyüm. Yaşamak isti...
