Ayça ortaya kamp fikri attı. Allah' ım bu nası bi kız? Fikir makinesi resmen. Ama hiç kimse kampa hayır demezdi. Herkes kabul etti ve mesajlar gönderildi. Diğerleri çantalarını hazırlamak için evlerine gittiler. Ben de 1-2 çift kıyafet, biraz makyaj malzemesi, marşmelov ve tabii ki canım gitarımı aldım. Üstüme bol paça bir kot pantolon, gri salaş bir kazak giydim. Saçımı da dağınık topuz yaptıktan sonra makyaja geçtim. Gri far, gri oje ve nar çiçeği ruj. Çok hoş oldumm.
Evden çıkmadan önce biriktirdiğim paranın 50 lirasını cebime attım. Çünkü giderken markete giricez. Çadırımı da çantasına koyduktan sonra evden çıktım.
Bu sefer abimin gıcık tavırlarını çekmek zorunda kalmadık. Çünkü bizi Arda' nın abisi götürücekti. Ve biz ancak o dobloya sığarız.
15 dk falan sonra herkes gelmiş arabaya yerleşiyordu. Bilge, ben ve Ayça eşyalarımızı da alıp bagaja oturduk.
Yol üzerindeki bi marketten biraz abur cubur aldık. Tamam itiraf ediyorum. Biraz değil. Hepsi toplam 20 lira tuttu.
Yarım saat veya 45 dk' lık bi yolculuktan sonra kamp alanına gelmiştik. Burası çooook güzeldii.
Kendimize güzel bir yer seçip çadırlarımızı kurduk. Her çadırda 3 kişi kalıcaktı. Bizim çadırda ben, Ayça ve Elif vardık. Öbür çadırlarda ;
Arda'nın abisi Eren abi, Arda ve Bahadır.
Kayra, Burak ve Selim
Çağla ve Bilge
Merve cadısı nerde diye sorucak olursanız, onu da annemin kuzenine bıraktım. Anneme de haber verdim.
Kamp yerinde akşama kadar futbol oynadık. Ayakkabılarımın cılkı çıktı. İyi ki yanımda fazladan ayakkabı getirmişim.
Akşam çadırların önüne ateş yapıp marşmelovları çubuğa geçirip kızarttık. Tadı çokk güzeldii. Bunu hep denemek istemiştim.
Karnımızı doyurduktan sonra çadırdan gitarımı getirdim . En sevdiğim şarkılardan biri olan "Kanatlarım Var Ruhumda" şarkısını çalmaya başladım. Arda ve Elif de şarkıyı söyleyerek bana eşlik ediyorlardı. (Hadi kıskanın bakiim...)
Saat geç olunca yatmak için çadırlarımıza geçtik. Birbirimize arkamızı dönüp üstümüzü değiştirmeye başladık. Tam kazağımı çıkarmıştım ki yanımda durup bana bakan Elif' i gördüm.
_Ooohaa! Kızıım çook zayıflamışsıın! dedi.
_Salak sen beni mi izliyodun? Allah' a şükür içimde tişört vardı. Sapık... dedim.
Kıkırdayarak üstümüzü değiştirip yataklara atladık. Gel uyku gell... 1 koyun, 2 koyun... dedim ki çadırlardan birine ayı saldırdı. Sesi duyup hemen dışarı fırladık. Ses Kayra, Burak ve Selim'in olduğu çadırdan geliyordu. Hemen içeri daldık.
Gördüğümüz manzara karşısında gülmekten ölüyoduk. Meğer bizim ayı Selim' miş. Burak ve Kayra horlamasın diye uyandırmaya çalışıyolardı. En sonunda dayanamayıp Selim' in kafasından aşağı bi şişe suyu boşalttım. Yine uyanmadı. Bu sefer tekmelemeye başladım. Bir yandan da bağırıyordum:
_Laan! Seliiim! Kalksanaaa! İçine ayı mı kaçtıı?! O ne biçim ses! 8 şiddetinde deprem olduuu! Alooooo!
Ayça gelip:
_Seliim! Yardım eet! Çadırımızda yangın çıktıı! Kurtar biziiii!
dedi.
Selim' in:
_What the fuck?!!
diyip yataktan fırlamasıyla, bizim kahkaha atarak yere yığılmamız bir oldu. Yok yaani aramızda normal bi insan yok aabi...
Çadırımıza geri döndük. Ama 5 dk sonra yine aynı ses. Biz de çözümü kulaklıklarımızda bulduk. Yataklarımız yan yanaydı. Ortada Ayça vardı. Elif ve ben kulaklıklarımızın teklerini Ayça' ya verdik. Aynı anda aynı şarkıyı açtık. Çünkü ancak böyle uyuyabilirdik...
Arkadaşlar hafta içi atamayacağım için bi günde birkaç bölüm attım. Yorum ve vote atmayı unutmayın. Kendinize iyi bkn cnlrm...
