Hayalimdeki Sen

Hayalimdeki Sen 4.bölüm

Bölüm adı: yepyeni bir sayfa
Bölüm şarkısı: Harun kolçak ve Gökhan Türkmen-yanımda kal
......................................................
Genç adam gelmişti villasına. Başta şebneme baktı sustu ve yanında bulduğu suyu döktü kafasından aşağıya. Minik kız korkmuştu. Hemen açtı o kocaman gözlerini. Selimle buluştu gözleri. Sustu ve bağırmaya başladı.
Ş: ya sen ne hakla en masum en saf anımda şu dökersin he nesin sen kimsin-...
S: ayy şu bi bu nasıl çene başım şişti bi sus uff şakayıda anlamıyosun kalk geldik.
Hızla çevirdi kız kafasını villaya. Burası villa değil şato gibi gelmişti ona. Kapıyı açıp indi. Güllerin ve lalelerin verdiği şöleni içinden geçip girdi içeriye. İçi dışından güzeldi. Çok zevkli döşenmişti. Bi an selim mi döşedi diye geçirdi içinden. Arkasından bir ses:
S: evet ben döşedim nasıl beğendin mi?
Şaşırmıştı minik kız sadece kafa sallamakla yetindi.
S: beni takip et...
Selimi takip edip bi odaya girdi. Oda çok güzeldi. Gardrobundan, yatağına, makyaj masasına kadar güzeldi bu oda. Koşup parmak uçlarıyla dışarıya baktı. Karşısında istanbul tüm güzellikleriyle duruyordu. Birden arkasında bir nefes hissetti hiç bişey yapmadı. Arkasına dönünce selimle göz göze geldi minik kız. İlk defa bu kadar yakın görmüştü onu sinir eden adamı. Bu anı bozup çekildi genç adamın yanından.
Ş: ayyy bura benim odam mı şimdi?
S: evet
Ş: çok güzelde burayı senin gibi birinin tasarladığım sanmıyorum kim ta...
Ve bir kapı sesi. Sinirlenmişti selim durduk yere. Ne demişti ki. Çok işi vardı bu adamla. Bavulundaki eşyaları bi güzel yerleştirdi. Güzel bi odaydı burası. Oturdu o aşık olduğu manzaranın karşısına. Telefonunu aldı eline açtı rasgele bir müzik. Harun Kolçak ve Gökhan Türkmen-yanımda kal çalmaya başladı.

Öyle savunmasız bir zamandı Bulduğunda beni Sen başlattın boyun eğdim Kabullendim seni Bu sözlerim sitem değil ama Yazık değil mi bana Çok yalnızdım kaybolmuştum
🌠🌠🌠🌠🌠🌠🌠🌠🌠🌠🌠🌠🌠
Sığındım işte sana Kaygılarım yeniden uyanıyor Bu duygular beni ürkütüyor Yeniden yaşamak mı gerekiyor Yine acılar yine korkular
🌠🌠🌠🌠🌠🌠🌠🌠🌠🌠🌠🌠🌠
Yine aaaaaaaşk Yanımda kal yanımda kal Düşlerin yetmez ki bana Yanımda kal yanımda kal Çok geç rastladım sana...

Bitmişti şarkı. Hoşuna gidiyordu minik kızın. Severdi gökhan türkmeni. Karnı acıkmıştı minik kızın. Yavaş adımlarla aşağı indi. Karşısında söz yetmeyecek kadar büyük bir mutfak vardı. Hayran kalmıştı villaya. Bi hizmetçi gördü.
H: merhaba efendim
Ş: merhaba?  Ben kendime bişeyler hazırlıycam sende istermisin?
H: hayır efendim çekilin siz ben yaparım...
Ş: ben kendim yaparım...
H: ama...
Ş: sen git hadi otur...
Diyip yavru köpek bakışları attı hizmetçiye.
H: peki efendim istediğiniz bi şey olursa bana söyleyin.
Ş: peki.
Başlamıştı bişeyler hazırlamaya.
Birden bir bağırış duyduğunda çevirdi kafasını korkuyla minik kız.
S: sen ne biçim hizmetçisin be senin yemek yapman lazım şebnemin değil.
H: efendim şebnem hanım se-..
S: sus git burdan kovuldun tamam mı ?
H: ama efendim benim bu işe..
S: sen hala neyi bekliyon lan?! Git burdan hemen...
Ş: selim.... Ben kendim yapmak-
S: sus ve odana çık hemen!...
Diyip bağırmıştı minik kıza. Korkusundan ağlayarak çıktı odasına gözünden saygısızca yaşlar akıyordu. Neden böyleydi bu adam?. Bi iyi bi kötü. Böyle düşünürken derin bir uykuya daldı. Genç adamsa pişmandı bağırdığı için. Aldı eline içkisini sustu ve izlemeye başladı büyüleyici İstanbul'u... İçkisi bitince odasına gitme kararı verdi. Onun odasının karşısındaydı şebnemin odası. Merak edip girdi. Çok tatlı uyuyordu. Saten güzeldi uyuyunca daha güzel oluyordu. Bu kadar güzellik fazlaydı bi insana. Yüzüne gelen saçları kulağının arkasına sıkıştırdı minik kızın. Üzerine pikesini örtüp çıktı odadan. Yarın affettirecekti  kendini. Yatağına yattığıyla uyudu. Kim bilir daha neler olacaktı. Daha herşeyin başıydı...