Manon

2

Nee alsjeblieft niet. We hebben gym en gaan zo'n ratslag over de kast maken. AFSCHUWELIJK. De leraar geeft iedereen een nummer waar hij/zij heen moet. Ik krijg twee. Ik zoek de personen die hetzelfde nummer hebben. Ja hoor, ik zit met Emily en Iris. De onafscheidelijke twee. Ze zijn wel aardig alleen, we verschillen af en toe van mening, maar daar maken wij alle drie geen probleem van.
Tijdens voetbal wordt ik voor mijn gevoel genegeerd. Ik sta er namelijk al 6 rondes naast. Terwijl je om de ronde er in moet.
'We wisselen van spel' Roept de leraar luid. Ik moet die stomme radslag doen en ik kan dat niet. En ik vind mijn groepje niet zo fijn, omdat er niet echt een vriendin inzit, behalve Britt, maar die is met Vivianne. 'Meneer ik heb last van mijn voet, ik kan echt niet trampoline springen.' Zeg ik zo geloofwaardig mogelijk. Niet heel erg, maar wel een beetje. Ik mag gaan badmintonnen. Ik ren snel naar Lola en ga mee badmintonnen. Zij is pas een vriendin.
Ik ga nu even langs de kant zitten, want ik merk dat de leraar kijkt. Ik doe alsof ik pijn heb, ik heb ook pijn, maar niet zo overdreven als ik zei. Ik zit op het bankje en luister het gesprek van Jan en Shanne af. Ze zijn echt schattig samen. Ze hebben het over van alles en nog wat. Af en toe meng ik me in het gesprek, maar ze zijn te druk bezig met elkaar, super schattig. Lola komt naast me zitten. 'Haai!' Roepen we tegelijk. We schieten direct in de lach. Dit is normaal voor ons.