When I meet the Campus Prince

Chapter 11

Amanda POV.

Maaga akong pumasok ngayon, ok na yung pakiramdam ko di naman malala ang nangyare sakin, lagnat lang naman...

Pag dating ko sa room isa lang yung tao, babae, ngayon kulang ata sya nakita, hayaan na nga, umupo na ko sa upuan ko sak nag labas ng notebook para maka pag review... ng may naramdaman kong tumabi sakin

"Hi!"

Napalingon ako sa nag salita, yung babae, nginitian ko sya..

"Im rose, bagong salta lang ako dito hehe" yung babae, rose daw

"Ahm hello welcome" ako

"Hmmm pwede ba tayong maging mag kaibigan, wag ka mag alala im nice naman ang kind saka wala pa kase akong kilala dito" rose

"Pwede naman, wala rin naman akong kaibigan dito kahig matagal nakong nag aaral dito" ako

"Hala why naman? Ayyy ano palang name mo girl?" rose

"Amanda, ahm wala akong friends kase isa ako sa mga binu-bully dito" ako

"Ayyy mga bad pala mga kaklase natin, anyways hahaha, nice to meet you, tabi tayo ah" rose

Tumango lang ako, muka namang totoo yung mga sinasabi nya, muka syang friendly, madaldal nga lang masyado, kaya tinuon ko nalang yung sarili ko sa pag babasa ng mga notes ko, baka kase biglang may quiz edi handa ako..... mahirap na baka saktan ako ulit nila clare tulad dati, nung hindi ako nakapag review kaya pati sila walang sagot, hayyysss bakit ba naging ganito yung buhay ko.... gusto ko lumipat dati pa ng school, kaso hamak na scholar lang ako, ang mahal ng tuition fee kaya napilitan akong humanap ng school na kumukuha ng scholarship ng kahit papano mabawasan ang gastusin ni mama..

Next sem, ewan ko kung may scholarship pa dito sa school na to, kaya tinutulungan din ako ng principal na mag hanap ng may scholar na school kahit saan naman tatanggapin ko..

"Hey amanda nakikinig ka ba?" Rose

"Ha?" Ako, napa tingin ako sa kanya

"Owww sabi na eh dimo ako pinapakinggan" rose

"Ayyy sorry may iniisip lang, ano ba yung sinasabi mo?" Ako

"Sabi ko, kung pwede ba tayong gumala mamaya pag tapos ng class!" Rose

"Ah hindi eh, ngayon ko kase balak mag hanap ng trabaho, part time job ba!" Ako

Oo, kailangan kunang maka tulong sa bahay, mag babayad pa kame ng kuryente at tubig di naman malaki ang kita ng magulang ko...

"Hala bakit?" Rose

"Di kase ako mayaman, kailangan ko ng part time job para maka tulong manlang sa gastusin sa bahay" ako

"Tama naman, alam mo ako na mayaman nag pa-part time job din, ayoko kase sa bahay, wala naman dun ang magulang ko" rose

Napa tingin ako sa kanya, naka yuko na sya, nakikita kong malungkot sya

"Haha, hayaan muna nga, ayoko naiyak no! So gusto mo pumasok sa pinapasukan ko?" Rose

Kahit ngumingiti sya, alam kong peke yun ganyan din ako minsan... ngumingiti kahit sobrang lungkog na, pretender kumbaga..

"Oh sige, kailan? Saka anong kailangan?" Ako

"Mamayang uwian, papakilala kita sa manager namin, ok?" Rose

Tumango tango lang ako... tingin ko mag kakasundo kami nito..

.......

Rose POV.

Hi im Rose Rafael's, 18 years of age, may mga magulang ako, kaso diko naman ramdam na magulang ko sila... may mga kuya ako, sina Rain Rafael's, Redios Rafael's, and Zyrious Rafael's, the Rafael's brother haha...

Yes masayahin akong tao, kaso pag nasa bahay ako lagi akong malungkot.. oo mayaman kame, pero hindi totoo na nakukuha namin lahat ng gusto namin, kase isa lang naman ang gusto ko, ang mag karon ng atensyon samin ang magulang namin, puro nalang kase sila, pera, trabaho, pera, trabaho.... ayun lang ang mahalaga para sa kanila, ni kamista, ni hello or hi wala... pag dadaan ang birthday namin, ni bati ma happy birthday wala... di manlang nila naaalala na may anak sila.... kaya naisipan kong mag boarding house, kumuha ng part time job at lumipat ng school, baka kase sakaling alalahanin o maisip manlang nila ako.. ang hirap kase ng ganto..  akala nyo masayang maging mayaman?

Pwes nag kakamali kayo, mahirap, sobrang hirap... aanhin namin ang ginto at salapi kung nag gugulang naman kami ng kayamanan, alam mo yung yinutukoy kong kayamanan? Yung atensyon ng magulang namin... haysss last 3 months mula nung nakita ko yung mga magulang ko, one day lang yun ah.... himala nga yun eh, kase kada year sila umuwi kaya nagulat kami nung umuwi sila, natawa na nga lang ako eh, umuwi pala sila dahil may naiwan na papeles, funny no? Haha tawa kayo bilis...

Nakita nya ako, kaso tinignan nya lang ako nun, di manlang nag hi... hahaha... anyways tama na to.. ayoko ng umiyak no! Hihintayin ko nalang yung araw na mapapansin kami ng magulang namin, alam ko namang dilang ako ang nahihirapan dito, pati ang mga kuya ko....

****

Eto na po ang iniintay nyong UD.. so may bagong character si rose...

Intayin nyo po yung story ng Rafael's brother... :) tatapusin kulang tong story ko, tapos gagawin kuna ang story ng Rafael's brother....