PROLOUGE.

82 3 1
                                    

Author’s Noteee:

Agaaain and agaaaain. Hello sainyooooo!~ Ako nga pala si Istalala. Ang Pinaka tamad na author ditto sa watty. Lol. Yeaaah! I’m so tamad kase Ito na dapat ang pang apat na story na ipupibli8sh but then, I’m too lazy to type those crazy ideas in my mind. Aw English. </3 Kaya ayuuun! Naisip ko na Gawing 10 CHAPTERS ituuuu. :D Hey BEWARE. Baliw ako kaya gagawin ko lahat ng kabaliwan na gusto kong gawin dito sa story na’to. Lol. And Break the glass in case of emergency. K. SORRY KORNE AKO. Oh well, simulan na natin to. BWAHAHAHAAHAHHAAH.

~Xoxossss. <3

PROLOUGE:

“Lord, Give us the courage to accept things, That we can’t change”. Ayan yung prayer na laggi Kong  dinadasal, Hindi para saakin kundi para sa pamilya ko. Hanggang Ngayon kase Hindi parin nilaa matanggap na yun talaga yung nakatakda na mangyari. Dahil siguro masyado nga talagang masakit na mawalan ng unica hija lalo na kung kasing ganda ko pa. O diba? Siguro nanghihinayang sila! HAHAHAHAHHAHA!

“Mr.&Mrs. Gracilla, pasensya na po pero hanggang dun nalang ang kaya naming gawin para sakanya. Sya na po mismo ang umaayaw sa mga gamot nya. Ayaw nya rin po Umasa na kahit papaano may 10% chance pa na magsuccess yung operation. And in her case, Therapies won’t do. Maybe It’s too late.” Abaaa. Masyado tong doctor na to ha? Mukhang nagaasar pa! alam na ngang ngumangawa na ng parang bata sila mama tapos ganun. Hayyyy.

“doc, wala na po ba talagang pag-asa? Kahit magkano! Willing kami magbayad basta gumaling lang sya! Huhuhuhu” Hayyy. Si mama talagaaaa. =_=

“I’m sorry Mrs. Gracilla pero that’s the best we can do.”

“BEST?! ASAN ANG BEST?! HINDI NYO NGA KAYANG PAGALINGIN ANG LITTLE PRINCESS NAMIN TAPOS SASABIHIN NYO BEST? MGA WALANG KW---”

“Ma! Tama na. we need to trust her. Kung hindi nya na kaya, hayaan nalang natin na magpahinga sya. Ibigay nalang natin yung mga bagay naa ikasasaya nya.  Doc? Ilang buwan nalang po ba?” alam nyo sa pamilyang to si kuya lang ang nakikinig saaken. Sakanya nga lang nagsink-in yung prayer na halos 50 times ko ng inulitulit sa kanila pero wala paren. Hayyy.

“Pasensya na Calvin pero months won’t do. ASDHUDUDGTUY days nalang ang itatagal nya. I’m Sorry.” Hindi nyo naintindihan no?! Si mama kase ngumawa lalo. Sabe sainyo ng aasar yang octor nay an eeh? Tadyakan ko nab a guys?^_^ Ohh well. Ako kase una palang tanggap ko na. Na kahit anong gawin ko, Hanggang dun lang ang timi limit ng buhay ko. Truth hurts, ika nga.

KAYO? ANONG GAGAWIN NYO SA LAST 168 HOURS NG BUHAY NYO?

168 hours. (SLOW UPDATE)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon