Ang buhay ko noon ay tahimik
Ngunit nang siya'y dumating para bang natabunan ng tinik....
Araw-araw siya ang nagpapasaya
Kung ako'y malungkot sa twina
Panahong lumipas di ko inakala
Nang ako'y nahulog at umiibig na
Napagdesisyonan namin na kami'y mag-aasawa
Ngunit tutol ang aming pamilya
Dahil kami raw ay bata pa
Sinuway ko sila at sumamasa kanya
Isang gabi may nangyari
Paggising ko andito na siya sa'king tabi
Hanggang sa natanto ko na ako'y buntis
Ngunit iba ang kaniyang nais
Hindi raw siya ang ama ng aking dinadala
Nalungkot ako dahil deniny niya pa
Dahil alam ko na siya lang talaga wala ng iba
Iniwan niya ako dahilan ng takot
Kaya labis akong nalungkot
Umuwi ako at may dala-dala
Umiyak at humingi ng tawad sa aking pamilya
Sapagkat sa panahong iyon ako'y natuto
"Aanhin mo pa ang pagmamahal
Kung sa huli iiwan ka lang
Dahil nagbunga ito ng kataksilan
At isang regalo ang lumabas na binigay ng Maykapal"
-Isang bata na kailanman
Hindi nagkulang sa pagmamahal
Inaruga at inalagaan.
THE END.
Please vote and share! Thank you
