Kurt Okulu(Kış Kurdu) Askıda

dönüşüm gecesi

Cidden bu gece dolunay vardı. İnsan bir tırsmıypr değil. Sonuçta ilk defa dönüşücem. Kendimi garip hissediyordum. Gerçekten ne oluyordu dönüşünce? Hayvan kaçakçısımı olunuyorduda bu kadar bastırarak söylemişlerdi? Theo'ya haber versem iyi olur. Beni meraak etmesin. Boşunada gelmesin.

"Hey. Meraba. Ben buluşmaya gelemiyicem"
"Neden? "
"Özel mesele"
"Tamam . Görüşürüz. "
"Görüşürüz"
Ahh kurtkadın olmak ne zor iş. Salak bir alfan varsa dahada zor. Bide salak arkadaşı varsa hiç çekilmez. Ahh midem bulanıyor. Bu dolunayın beni güçlendirmesi gerekiyor ,hasta etmesi değil. O stiles'ı bulup öldürmek istiyorum. Dişlerini teker teker sökmek. Ahhh ne rahatlatıcı(sanırım ben biraz pisikopatım). Çıkıp birşeyler parçalamam gerek. Iııhh nefret duygum en üst safada. Ormana gitsem ağaçları parçalayabilirim ? Umarım ormanda birileri olur da boğazını parçalayabilirim.

Yürüyerek ormana gittim. O evden ormana yürümek cesaret ister. 9 km falan herhalde. Neyse hemen parçalayacak bişeyler bulmalıydım. Buralarda bir yerde insan olmalı. Bir koku alıyorum(ben çoğu şeyin kokusunu alıyorum yani). Tak etti artık. BULDUĞUM İLK ZAVALLIYI GEBERTİCEM. Koşmaya başladım . Bulmak istediğim tek şey bir canlıydı. İster kurtadam ister insan farketmez. Sadece biri. Yabancı bit koku gelmeye başladı. Ciddi ciddi tanımıyordum. Aniden yere kapaklanmamla kendime geldim. Hangi gerzek beni yere yapıştırdı? Öldürmeye onunla başlıyıcam. Gerzek. Sonra ağaçlıktan siyah-beyaz eski filmlerden çıkmış gibi bir adamdı bu.
"Biraz yavaş olsan iyi edersin"
"Aptal. BENİ NASIL YERE ATARSIN? "
"Havaya kaldırıp bırakmak yetiyor aslında... "
Bu adam insanı sinirden öldürmeye eğimli olmalı yani bu surat bile insanı anında öldürebilir. Cidden çok sinirlenmiştim hatta öfkeden deliye dönmek üzereydim. Adamın üstüne atlayıp küçük zararsız görünen 1/2 çizik atmayı başardım ama kaçtığı için git gide dahada öfkeleniyordum. Sonra yerden ayaklarına saldırmayı denedim. Küçük bir şaşırtmacayla onu yere serdim ve kaçmaya başladım. Benim kadar güçlü biriyle dövüşürsen çok yara alırım . Dur ya ben kurtkadınım. Kaçmaya devam ettim. Ormanın derinliklerinde küçük bir göçüğün yanına kadar koştuk. Bu adam başa bela.
"Seni öylece bırakmamı beklemiyordun herhalde? "
"Ahh ne demezsin"diyip üstüne atladım. Çok vahşi dövüşüyordum. Ben bu değildim. Onu yere düşürüp vurmaya başladım. Arkamda bir acı hissetmemle arkama döndüm ve yere düştüm. Gerileyip acıya neden olan şeyi görmek amacıyla kafamı kaldırdım. Bu scot'tı. Tam üstüne atlarken kükreme gibi bir ses duyuldu. Bir an kulaklarımın beni terk ettiğini sandım. Acıyla bağırarak yere düştüm. Bir yandanda kulaklarımı kapatıp sese odaklanmamaya çalışıyordum.

Bir süre hiçbirşey duyamadan öylece yere odaklanıp oturdum. Sağırlığım geçince nefretle scot'a bakmaya başladım. O da 'kusura bakma'der gibi bana baktı. Nefret dolu bakışlarımı yanındaki adama yönelttim. Bir süre sonra büyük ihtimalle bakışlarım yumuşamıştı. Çok yorgundum. Kendimi tutamadım ve etraf karardı.