uyandığımda Hava yine bulutlu yine yağmurluydu klasik bu sonbaharda soğuk Ve ben yine yalnızım senle dolu anıları yaşıyordum yine hayallerle şu sıralar tek dostum Şekersiz ve sütsüz kahvem oldu gözlerim Pencereden dışarıya bakıyordu ruhum Yağmur damlalarıyla akıp sana geliyordu sanki sensizken Herkes çok akıllı oldu çevremde Her kafadan bir ses çıkıyor sensizken unutacaksın hayata yeniden bağlanacaksın nefes alıyorsun Hayat Devam Ediyor hayatın parçasısın Sanki ben bunları bilmiyorum ama sensiz olmuyor anlatamıyorum dün gece tişörtünü sarılmış seni koklayarak uyumaya çalışıyordum Kendi Kendime karar verdim sabah yine aynı saatinde kalkacaksın yine sade kahve mi hazırlayacaktım camdan dışarı bakacaktım biraz seni düşünecektim ve Seni yağmura bırakacak Bugün seninle dolu son günümüz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yanlış Kapı
Short StoryKimsenin olmadığını düşündüğün anda sana uzanan bir eli tutumak Aslında bu kelimeler Yalnızlığın en kötü düşman olduğunu anlatıyor Evet bir zamanlar yalnızdım düşmüştüm dizlerim kanamıştı işte her şey o gün başladı
