THE EXTRAORDINARY WOMAN

chapter 1

NAOMI POV'S

*KRIIIIIIIIIIIIIIIIINNNNNNGGGG*
*KRIIIIIIIIIIIIIIIINNNNNNGGGG*

"okay class this will be the end of our discussion, tomorrow will be our continuation. Class dismiss"  at lumabas na ng classroom si sir kasunod ang mga kaklase ko . Agad ko namang inayus yung mga gamit ko at nagmadaling umalis na ng classroom. Uwian na kasi kaya nag labasan na ang mga studyante ng St. Paul.

"You bitch!!! Watch your step!!" Sigaw ng kaklase ko nong hindi ko sinasadyang mabangga  ko sya dahil sa pag mamadali ko.

" so.. Sorry Ivon! Hindi ko sinasadya." Sabi ko sa kanya pero bigla nya akong  hinigit ng napalakas lakas papunta sa kany, Kaya natakot ako kung ano na naman ang gagawain nya sa kin.

" you!! Dinungisan mo yung  damit ko ng marumi mong katawan!!" Galit nyang bulyaw akin at sabay sampal..  Ang sakit hindi dahil sa sampal nya kundi dahil sa sinabi nya. Ganun naba ako ka sama para pagbuhatan nila ng kamay? Ang sakit ... Hindi ko kayang lumaban kasi wala akong ipapamukha sa kanila. Isa lang akong hamak na dukha... Lupa... Alipin...bayaran daw sabi nila..at sila langit.. makapangyarihan.. May kaya sa buhay...gusto Kong lumaban pero wala akong lakas ng loob para gawin yun ...Alam ko kung saan lulugar ang isang tulad Kong walang maipagmamalaki.

" so..sorry" mahina Kong sabi. Aakma pa sana syang sasampalin ako ng dumating bigla si Sir. Smith ang prof namin.

" ms. Villa flor what going on?" Tanong nya Kay Ivon ng makita nya ang sitwasyon namin . Agad namang nataranta si Ivon at ang mga kaibigan nya.

" ah..hhh wala po sir.. We just want to..
To.. Say hi to Naomi."  Nauutal nyang sambit Kay Sir Smith. Tumingin lang sa kanya si Sir Smith at sa akin.

" and you Ms.Villacencio" tawag nya sa akin

" ho? Bakit po Sir?" Tanong ko

" our dean are looking at you. You have to go to her office right now." 

" okay po Sir"   sagot ko na lang  sa kanya.

"Pumunta ka na, and all of  you umuwi na kaayo!" Agad naman silang nag sialisan at ako naman ay umalis na din . Naglakad na ako pababa ng hagdan kasi  nasa baba yung office at ako nasa second floor ng building. Nga pala ako si Naomi Villacencio 17years old, a first year college dito sa St. Paul University at scholar slash a working student. Taking Education Course.  Walang kaibigan sa School.. Palaging nag iisa... Independent na ako Simula nung grade six pa ako wala na kasi ang mga magulang ko, na car accident sila kaya namuhay ako mag isa at nag taguyod ng mag isa sa sarili. mga 13 years old din ako nung mangyari ang accidents sa pamilya ko. Nong una ang hirap pero nung nabigyan ako ng insperasyon upang bumangon ulit  at ito ako ngayon nag aaral sa mayamang paaralan dito sa Pilipinas at naging scholar,_ Pero ang hirap din mag aral dito. Ang class nila.

"Good afternoon ma'am pinapatawag nyo po daw ako?" Tanong ko sa principal ng school namin nong dumating na ako sa office nya. Agad na man syang ngumiti sa kin.

"Yes Ms. Vellacencio may ipapagawa ako sayo ayy esti may ipapa check akong papers sayo. you can do this at your house" sabi nya sa akin at abut ng mga papers.

"You can go now. You can submit that to me if you done checking."  Sabay ngiti nya.

" okay po. Goodbye ma'am" sabi ko sa kanya at naglakad na palabas ng office nya.